اصطلاح "معنویت در سازمان1"، که زمانی واژه‌ای تابو قلمداد شده و بیشتر در ادبیات عامه‌پسند مطرح بود، امروزه در حال رخنه کردن در همه حوزه‌های مطالعاتی مدیریت و سازمان است. نبود تعاریف، مقیاس و روشهای شفاف و روشن، پراکندگی در برداشت و ادراک از معنویت در سازمان را ایجاد نموده است. در یک سنخ‌شناسی با ماهیت کثرت‌گرایی، معنویت در چهار نوع طبقه‌بندی شده است: دینی، غیردینی، فرادینی و رازورزانه، که تعاریف، ساختارها و روشها برای معنویت در سازمان می‌تواند مبتنی بر هر یک از آنها باشد. از منظری دیگر معنویت در برگیرنده چهار نوع ارتباط است: ارتباط فرافردی2، ارتباط درون فردی3، ارتباط میان فردی4 و ارتباط برون فردی5 که هر یک از آنها با ابعاد وجودی انسان پیوند می‌خورد. هدف این مقاله دست‌یابی به یک چارچوب نسبتاً جامع و قابل قبول از معنویت است که بتواند همه ابعاد وجودی انسان شامل؛ زیستی، اجتماعی، روانی و معنوی را در برگیرد. تأکید این مقاله بر نوع‌شناسی از سنخ معنویت فرادینی با رویکرد شناختی است که براساس آن مدل مفهومی تحقیق برای تمهید بستری جهت پژوهشهای آینده ترسیم شده است.
حسن عابدی جعفری
عباسعلی رستگار (1386) ظهور معنویت در سازمانها
مفاهیم، تعاریف، پیش‌فرض‌ها، مدل مفهومی سال 2 (شماره 5), 99-121
2
Hassan Abedi Jafari
Abbas Ali Rastegar (2007) The Emergence of Spirituality in Organizations: Concepts, Definitions, Presumptions and Conceptual Model Volume 2 (Number 5), 99-121
ابتدای صفحه