Digital Sustainability Competencies of Business Leaders to Implement Industry 4.0

Document Type : Original Manuscript

Authors

1 Member of the Board of Directors of the Iranian Human Resources Management Association Human capital manager of Fanap Infrastructure Company (Pasargad Financial Group)

2 Director of Department of Business Management, University of Tehran

3 Member of the Board of Directors of the Iranian Human Resources Management Association; Human capital consultant of Fanap Infrastructure Company (Pasargad Financial Group)

Abstract

Digital transformation and sustainability are two principal challenges in national and worldwide businesses of the 21st century. Considering that these two vital issues among the country's businesses are nascent and new; businesses need to seek experts and specialists to get advice in these two areas. In order to be effective in the process of intellectualizing industries and their customers, the counseling organizations dealing with the issues ought to assess the level of their leadership’s competencies (insight, knowledge and skill) of their managers over areas of sustainability and digital transformation and determine its relationship to customers effectiveness. The purpose of this study is to assess the digital sustainability competencies of business managers and its effects on businesses sustainability in line with transformation and intellectualization of executing the fourth generation of the industry (industry 4.0) in Fanap Infrastructure Company. In this research, we used structural equation modeling (PLS). The  research model comprises of three dimensions of competencies: intellectual, managerial and emotional and sustainable section includes: economic, environmental, social and employee sustainability. The results indicates that each of competence dimensions have significant positive relationship with sustainable dimension.

Keywords


شایستگی‌های پایداری دیجیتالی رهبران کسب و کار برای پیاده‌سازی نسل چهارم صنعت

محمد کارگر شورکی* [1] *

سید حامد وارث  **

عباس غفاری   [2]***

 

تاریخ دریافت: 22/07/1401

تاریخ پذیرش: 25/09/1401

 

چکیده

حوزه‌های تحول دیجیتال و پایداری دو چالش بنیادین در کسب و کارهای ملی و بین‌اللملی قرن 21 می‌باشند. با توجه به اینکه این دو موضوع مهم در بین کسب و کارهای کشور، نوپا و جدید هستند؛ لذا کسب و کارها نیازمند داشتن مشاور و اپراتورهای تخصصی در این دو حوزه می‌باشند. برای اینکه سازمان‌های مشاوره و استقرار دهنده این حوزه بتوانند در پیاده کردن هوشمندسازی صنایع اثربخشی لازم را داشته باشند؛ نیاز دارند ابتدا سطح شایستگی‌ (بینش، دانش و مهارت) رهبری مدیران خود را در دو حوزه پایداری و تحول دیجیتال مورد سنجش قرار داده و ارتباط آن با اثربخشی در مشتریان را بررسی نمایند. هدف این پژوهش سنجش شایستگی پایداری دیجیتال مدیران و تاثیر آن بر  نتایج پایداری کسب وکارها در راستای تحول و هوشمند سازی در پیاده سازی نسل چهارم صنعت در شرکت فناپ زیرساخت است. در این پژوهش از روش تحقیق معادلات ساختاری (PLS) استفاده شده است. مدل انتخاب شده در پژوهش شامل 3 بعد توانمندساز شایستگی‌های فکری، مدیریتی و هیجانی بوده و در بخش نتایج پایدار هم شامل پایداری اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی و کارکنان می‌باشد. نتایج کسب شده نشان می‌دهد که هر یک از ابعاد شایستگی با ابعاد نتایج پایداری رابطه معنی دار دارد.

واژه‌های کلیدی: شایستگی‌های رهبری دیجیتال، شایستگی‌های رهبری پایداری، پایداری دیجیتال،

 

 

مقدمه

سازمان‌ها متناسب با چالش‌های جدید، مسیر تغییر را برای خود انتخاب می‌کند و سبک رهبری کسب و کارهای خود را متناسب با این تغییرات توسعه می‌دهند (کویوتکوسکا[i] و همکاران، 2022)؛ در مسیر این تغییر، کسب و کارهای امروزی تحت تاثیر دو چالش بنیادین قرار گرفته‌اند که عبارتند از: (1) تحول دیجیتال و ایجاد فرصت‌های فن‌آورانه مبتنی بر نسل چهارم صنعت(I4.0)، 2) پایداری و توسعه پایدار (جرگنسن و پدرسون[ii]،5:2018).

با توجه به دیجیتالی شدن روزافزون، رهبری دیجیتال عامل مهمی در مدیریت این چالش‌ بوده و به یک مفهوم کلیدی برای اینکه مدیران به چه نوع شایستگی‌ها و مهارت‌هایی برای تحول دیجیتال نیاز دارند، تبدیل شده است (زیک[iii] و همکاران، 2019). بنابراین تحول دیجیتال و نسل چهارم صنعت (I4.0) یک چالش اساسی برای کسب و کارها بوده و برای رقابتی ماندن لازم است که شایستگی‌های رهبری خود را توسعه دهند ( ایمران[iv] و همکاران، ؛2020 ؛ شویاکوا[v] و همکاران، 2021 ؛سرزنار و ندلکو[vi]، 2020). انقلاب صنعتی چهارم لازم کرده است تا در حوزه مدیریت سازمان‌های تجاری، نیاز روزافزونی به نوع جدیدی از رهبران با دانش، مهارت‌ها و شایستگی‌های بین‌رشته‌ای بوجود آید که به آنها امکان رهبری تیم‌های شبکه‌ای را می‌دهد. افزایش دیجیتالی شدن در تمامی بخش‌های اقتصادی مستلزم ایجاد مفاهیم جدید رهبری در محیط دیجیتال و نیز اولویت‌بندی روش‌های جدید برای ایجاد رهبران آینده است (تملکوا[vii]، 2018). لذا تحول دیجیتال بر رفتارها و مدیریت آینده رهبری تاثیرگذار بوده و  یافته‌ها نشان می‌دهد که تحول دیجیتال یک فرآیند مخرب است که بر کل سازمان تأثیر می‌گذارد و به اشکال جدیدی از کار منجر می‌شود. این امر مستلزم رهبری تحول‌گرا و سبک رهبری انسان‌محور است (هندریکس و استوفرز[viii]، 2022). از طرفی رهبران نوین باید به طور استراتژیک کسب و کار خود را فراتر از حداکثر کردن سود یا عملکرد اقتصادی هدایت کنند و دیدگاه و استراتژی خود را به سمت حفاظت از محیط‌زیست و مسئولیت اجتماعی ارتقاء دهند (سوریان کی تکاو[ix] و همکاران، 2022).

 نسل چهارم صنعت (I4.0) اصطلاحی است که نشان دهنده تحول اساسی در صنایع است که از ادغام فناوری‌های نوظهور دیجیتال حاصل شده است. این نشان می‌دهد که ما شاهد یک تحول دیجیتالی در انقلاب صنعتی هستیم. هدف I4.0 فعال و اصلاح کردن کارخانه‌های هوشمند برای ارائه محصولاتی با کمک فرآیندهای سبزتر با هدف پایداری محیط‌زیستی و کارآمدتر با هدف پایداری اقتصادی و اجتماعی (توسعه پایدار) است. با این حال، برای انجام این امر، تولیدکنندگان باید بر موانع متعددی مانند فقدان استعداد و شایستگی‌های رهبری واجد شرایط برای توسعه و مدیریت سیستم‌های مختلف مبتنی بر فناوری پیشرفته غلبه کنند (هرماندز د منندز [x] و همکاران، 2020). لذا  برای استفاده حداکثری در بکارگیری فناوری‌های نسل چهارم صنعت، سازمان‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری و توسعه قابلیت‌های مختلفی از جمله رهبری می‌باشند(اوبرر و ارکولار[xi]، 2018).  مجموعه‌ای از شایستگی‌ها در پروفایل‌های حرفه‌ای مدرن چه باید باشد؟ (هرماندز د منندز و همکاران، 2020). با توجه به اینکه رهبران نیروی محرکه تغییر می‌باشند، لازم است شایستگی‌های آنان شناخته شده و برای ساختن اکوسیستم I4.0 توسعه داده شوند (کویوتکوسکا و همکاران، 2022)؛  از طرفی با چالش‌های اجتماعی و محیط‌زیستی پیش‌روی همه سازمان‌ها، نیاز به مدل‌ها، روش‌ها و شایستگی‌های جدید رهبری برای اجرای تغییرات سازمانی با هدف توسعه پایدار احساس می‌شود. برای این منظور، ما رویکردهای فعلی رهبری برای پایداری را از نظر چارچوب‌های مفهومی و تحقیقات موجود بررسی قرار داده، که همگی از رویکرد متوازن ذی‌نفعان به رهبری برای رسیدگی به مسائل اجتماعی و محیط‌زیستی مرتبط با پایداری و توسعه پایدار را حمایت می‌کنند (فری و اگل [xii] ، 2021). همچنین پژوهش‌ها نشان می‌دهد که شایستگی‌های اصلی رهبری پایدار به طور قابل توجهی بر مزیت رقابتی در صنایع مختلف به خصوص صنعت فناوری اطلاعات تأثیر می‌گذارد (نیشا[xiii] و همکاران،2022). در ادامه به بررسی هر یک از دو چالش بنیادین پرداخته شده است:

چالش اول در کسب و کارها؛ متاثر از تحولات ناشی از دیجیتالی شدن و ایجاد فرصت‌های نوآورانه ناشی از آن می‌باشد.  طی دهه گذشته، بکارگیری از فناوری‌های دیجیتال و دیجیتالی شدن بر تمامی ابعاد سازمانی بسیار تاثیرگذار بوده است (آگارد[xiv] 5:2019). فناوری‌های تحول دیجیتال با ساختارشکنی، تاثیر عمیقی بر  کسب و کارها، در تمامی صنایع داشته‌اند. فناوری‌های تحول دیجیتال منجر به نوآوری خاص برافکن[xv] در مدل‌های کسب و کار شده‌اند (گوپتا[xvi]،1:2018؛ جانسون[xvii]،95:2018). اما نکته مهم این است که، چالش اصلی در این بخش تکنولوژی‌های دیجیتال نبوده بلکه از بینش حوزه انسانی همانند موضوعاتی همچون فرهنگ دیجیتال و شایستگی‌های رهبری دیجیتال می‌باشند (کویوتکوسکا و همکاران، 2022). بنابراین در تحول دیجیتال تاکید بر فرایند تغییر است و رهبران، پیشگامان اجرای این تغییرات در سازمان‌ها هستند ( ایمران و همکاران، 2020). تحقیقات نشان می‌دهد که کشورهای G20 دارای قابلیت رهبری دیجیتال برای آمادگی دیجیتالی، نوآوری و رقابت در I4.0  بوده و در دیجیتالی شدن جهانی پیشرو می‌باشند (کاهیادی[xviii] و همکاران، 2021).  این مهم در کشورمان، حتی با فراگیر شدن کرونا و اقدامات مرتبط با بکارگیری فناوری‌های دیجیتال، کمتر مورد توجه و استفاده قرار گرفته است؛ حتی در ارتباط با بهره‌برداری از فناوری دیجیتال در ارائه خدمات دیجیتالی و غیر حضوری نیز سازمان‌های کشور پیشرفت قابل قبولی نداشته‌اند. اما با توجه به سرعت تحولات مبتنی بر دیجیتالی شدن و به خصوص متاثر شدن از شرایط جدید پاندمی کرونا، امروزه بسیاری از کسب و کارهای کشور درصدد نوآوری و اصلاح مدل کسب و کارشان با تاکید بر فناوری‌های دیجیتال، در راستای کسب مزیت رقابتی می‌باشند (شهابی، آذر، فائزی و فلاح شمس،1400؛ بردبار، عبدالوند، عنبر طهرانی و رجائی هرندی،1398؛ سلطانی و طهماسبی آقبلاغی، 1399).  

چالش‌ دوم در کسب و کارها؛ موضوع پایداری بوده و رهبری پایدار موفقیت آینده را تضمین می‌کند. این امر از طریق انتقال مؤثر دانش، مهارت و شایستگی‌های رهبری پایدار از رهبران امروز به رهبران فردا محقق خواهد شد (بولمر[xix] و همکاران، 2021). رهبری پایداری به عنوان یک حوزه چند رشته‌ای نوظهور در ادبیات اخیر محبوبیت زیادی به دست آورده است. محققان در سراسر جهان خواستار مطالعات پایداری بیشتر به عنوان یک دستور کار مهم رهبری هستند (سوریان کی تکاو و همکاران، 2022)؛ که در این راستا لازم است کسب و کارها پاسخ‌گویی مناسب و شفافی به ذی‌نفعان خود در رابطه با مسائل اجتماعی و ‌محیط‌زیستی در کنار موضوعات اقتصادی را داشته باشند (گیسدورفر، ولادیمیروا و ایوانز[xx]، 2018؛ الوچنا و روک[xxi]،2018؛ رضایی و میر یزدی، 116:1400). پایداری برای کسب و کارها موضوعی بوده که به طور فزاینده‌ای برای دانشگاهیان و متخصصان محبوب شده است (کاهیادی[xxii] و همکاران، 2022). به همین دلیل قرار گرفتن حوزه پایداری در مدل‌های کسب و کار به طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته‌اند، چرا که آنها در تحقق استراتژی پایداری و اصول توسعه پایدار موثر باشند (سزرومک[xxiii]،2021). حتی بسیاری از بورس‌های بین المللی و ملی در برخی کشورها، با تصویب قوانین و مقررات مرتبط با حوزه پایداری، ارائه گزارش‌دهی عملکرد از وضعیت پایداری کسب وکارها را الزام کرده‌اند (رضایی و میر یزدی، 196:1400). چالش اصلی در این بخش ایجاد توازن بین تمامی ذی‌نفعان در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، محیط‌زیستی ، مشتریان به کمک شایستگی‌های رفتاری رهبران پایداری می‌باشد (فری و اگل، 2021). اگرچه کشور ایران در حال توسعه بوده و یکی از عوامل مهم، تاثیر گذار و موتور محرک برای توسعه اقتصادی توجه و ایجاد پایداری در کسب و کارها می‌باشد (شیرمحمدی، وفایی، نمامیان و تابان،1399). اما متاسفانه تاکنون به این موضوع در کشور ایران بطور جدی مورد توجه قرار نگرفته است و تنها تعداد بسیار کمی از شرکت‌ها به تهیه گزارش‌های مرتبط با پایداری اقدام نموده‌اند (عبدی، کردستانی و رضازارده، 1398). ولی پایداری در سطح بین‌المللی به عنوان یک الزام اصلی برای کسب و کارهایی بوده که به دنبال سازگاری با محیط پیرامونی خود هستند و پاسخ دادن به چالش‌های اجتماعی، ‌محیط‌زیستی و اقتصادی را به عنوان یک نگرانی و موضوع مهم استراتژیک آنها تبدیل شده است (گیسدورفر، ولادیمیروا و ایوانز، 2018؛ الوچنا و روک،2018؛ نصرت آبادی و همکاران،2019). این سازمان‌ها، سازگاری محصولات و خدمات خود را با حفظ و نگهداشت از محیط‌زیست و جامعه را در راستای بدست آوردن مزیت رقابتی پایدار بکار می‌گیرند (ایکلنبوم و جونگ[xxiv]،2019). پژوهش‌ها نشان می‌دهد که حوزه پایداری در حال حاضر کانون توجه ادبیات دانشگاهیان، محققان و سیاست‌گذاران بوده و حمایت از مدل‌های کسب و کار پایدار توسط حامیان آن بطور جدی دنبال می‌شود و به یک موضوع چالش برانگیز، برای مدیران سازمانی تبدیل شده است (برگمن و یوتیکال[xxv]،2021). به همین دلیل، مدیران غالباً در دستیابی همزمان به پایداری و ایجاد توازن، با تناقض مواجه می‌باشند (جرگنسن و پدرسون،5:2018؛ برنر[xxvi]،2018، کلینتون و وهیسنانت[xxvii]،2019).

اما چرا موضوع پایداری و تحول دیجیتال در کنار هم مورد توجه و تاکید قرار گرفته‌اند؟ چون یکی از عوامل موثر در دستیابی به توسعه پایدار، بهره‌برداری از ظرفیت فناوری‌‌های تحول دیجیتال می‌باشد (الوچنا و روک،2018). از این رو، ضرورت دارد در راستای تحولات پایداری دیجیتال سازمان‌ها، نحوه ارتباطات متقابل و همسویی بین اقدامات دیجیتالی شدن و اقدامات پایداری نیز مورد بررسی قرار گیرند (پاریدا، سجودین و ریمن[xxviii]، 2019؛ لاکشمی و کندی[xxix]، 2018؛ الوچنا و روک،2018؛ ایکلنبوم و جونگ، 2019). به همین دلیل لازم است شرکت‌ها بررسی نمایند که با چه نوع شایستگی‌ها و توانمندی‌ها و چگونه می‌توانند مدل‌های کسب و کارشان را به نحوی بازنگری نموده که هم عوامل اجتماعی و ‌محیط‌زیستی را همراه با عوامل اقتصادی در نظر گرفته و هم قابلیت‌های لازم در مواجه با تحولات دیجیتال را داشته باشند (برنر، 2018؛ للوکس و کایج[xxx]، 2019). 

شایستگی‌های رهبری در هر سازمانی از اهمیت حیاتی برخوردار است، زیرا تا حد زیادی موفقیت آن را تعیین می‌کند (کویوتکوسکا[xxxi] و همکاران، 2021). این شایستگی‌ها برای اجرای تغییرات سازمانی در تحقق توسعه پایدار و ایجاد توازن بین پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی بسیار اهمیت دارد (فری و اگل، 2021)، به همین دلیل نیاز به شایستگی‌های رهبری، به خصوص در عصر تحول دیجیتال و پیاده‌سازی نسل چهارم صنعت (I4.0) کاملا مشهود است (کویوتکوسکا و همکاران، 2021).

شرکت فناپ زیرساخت با ماموریت جدید خود در حوزه هوشمندسازی به کمک استقرار نسل چهارم صنعت و چشم انداز؛ اولین و بزرگترین اپراتور صنعت هوشمند کشور، تصمیم گرفت پس از تدوین سند استراتژیک خود به یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های خود که شایستگی رهبران با رویکرد پایداری دیجیتال می‌باشد، توجه نموده و ضمن شناخت شایستگی‌های رهبری مورد نیاز خود با الگوبرداری از منابع علمی معتبر جهانی، برای استقرار نسل چهارم صنعت (I4.0) در سایر صنایع، به کمک سنجش سطح بلوغ رهبری مدیران، اقدام به بهبود و ارتقای این شایستگی‌ها نماید.در این پژوهش به بررسی و تاثیر سطح شایستگی‌های رهبری پایدار مدیران در عصر دیجیتال شامل شایستگی‌های مدیریتی، فکری، هیجانی - اجتماعی (کویوتکوساکو و همکاران، 2021)؛ با هدف پایداری کسب و کارها شامل مفهوم سه گانه «مردم، سیاره و سود» پرداخته شده که همسویی مناسب بین سه بعد پایداری شامل؛ عملکرد محیطی[xxxii] (EP)، عملکرد اجتماعی[xxxiii] (SP) و عملکرد مالی[xxxiv] (FP) لازم می‌باشد(آلتنایان[xxxv] و همکاران، 2022). چرا که بررسی‌ها نشان می‌دهدکه رهبری پایدار بر پایداری کسب و کارها و ایجاد مزیت رقابتی پایدار تاثیر گذار بوده (ژاو[xxxvi] و همکاران، 2022)؛ و همچنین عملکرد مدیران مبتنی بر شایستگی‌های رهبری پایدار در عصر دیجیتال بر بعد پایداری کارکنان، یا دلبستگی پایدار کارکنان برای دستیابی به پایداری کسب و کارها را مورد سنجش قرار می‌دهد (کویوتکوساکو و همکاران، 2021).  از یک طرف رهبری دیجیتال، مهارت‌های خلاقانه و عملکرد پایدار کارکنان را افزایش می‌دهد (سارفراز[xxxvii] و همکاران، 2022)؛ و از طرفی دیگر رهبری پایدار، کارکنان را حمایت کرده و هنگامی که همکاران احساس می‌کنند توسط رهبران خود حمایت می‌شوند، انگیزه بیشتری برای انجام ابتکارات محیط‌زیستی برای کمک به شرکت در دستیابی به اهداف پایداری خود و ایجاد مزیت رقابتی طولانی مدت خواهند داشت. لذا کارکنان پایداری را به عنوان یک هدف سازمانی پذیرفته و اعضای سطوح مختلف سازمان می‌توانند در جهت‌گیری‌های مختلف به حفاظت از محیط زیست کمک کنند مدیریت پایداری شرکتی یک استراتژی بلندمدت مسئولیت‌پذیری در حوزه‌های محیط‌زیستی و اجتماعی است که مستلزم انجام آن در تمام سطوح سازمان است؛ بنابراین، شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که کارکنانشان تعهد شرکت در بهبود دستاوردهای محیط‌زیستی و اجتماعی را درک و اجرا می‌کنند (تیان و سو[xxxviii]، 2021). همچنین ابتکارات مدیریت منابع انسانی پایدار به عنوان اتخاذ استراتژی‌ها و فرایندهای مدیریت منابع انسانی تعریف می‌شوند که دستیابی به اهداف بلندمدت اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی را ممکن می‌سازد (گوم[xxxix] و همکاران، 2021). به همین دلیل رهبری نقش مهمی در حوزه مدیریت منابع انسانی پایدار و تحقق پایداری کسب و کار را دارد (یانگ و لو[xl]، 2020). رهبری دیجیتال نیز نشان دهنده یک تغییر استراتژیک در طرز فکر و اقدامات کارکنان برای ایجاد تغییرات لازم است که آموزش، یادگیری و رهبری را بهبود می‌بخشد (کاراکوس[xli] و همکاران، 2021).

لذا هدف اصلی این پژوهش عبارتند از: سنجش سطح شایستگی رهبری پایداری دیجیتال مدیران شرکت فناپ زیرساخت و تاثیر اثربخشی این شایستگی‌ها در نتایج پایداری کسب و کارها در راستای ماموریت پیشران تحول و هوشمندسازی صنایع مبتنی بر I4.0 می‌باشد.

 مبانی نظری پژوهش

بر اساس واژگان کلیدی مورد نظر این پژوهش تحقیقاتی شامل در دو حوزه شایستگی ‌رهبری پایدار و شایستگی‌ رهبری دیجیتال، جداگانه شده است؛ که در ادامه به آنها اشاره می‌شود:

شایستگی رهبری دیجیتال: شایستگی‌های رهبری شامل دانش، مهارت‌ها، توانایی‌ها و ویژگی‌هایی است که رهبران باید برای انجام وظایف خود به نحو احسن از آن برخوردار باشند. اما شایستگی رهبری دیجیتال؛ شامل شایستگی‎‌هایی است که برای هدایت موفقیت آمیز تحول دیجیتال در سازمان خود بازآفرینی کنند. رهبران در سراسر سازمان باید دید روشنی در مورد امکاناتی که فناوری‌های دیجیتال ارائه می‌دهند و نحوه اجرای آن‌ها داشته باشند. همراه با این درک، رهبران باید توانایی‌های خود را برای آزمایش چیزهای جدید توسعه دهند و سریع تشخیص دهند که آیا برای آنها مفید است یا خیر( ایمران و همکاران، 2020).  این شایستگی‌ها می‌تواند ابعاد مختلفی در دو وجه سخت و نرم داشته باشند (کویوتکوساک و همکاران، 2022). عناصر اصلی شایستگی دیجیتال از نظر دانش، مهارت‌ها و نگرش‌های مورد نیاز برای دیجیتالی شدند می‌تواند در 5 حوزه شایستگی منعکس نمود: (1) سواد فناوری اطلاعات، (2) ارتباطات و همکاری در عصر دیجیتال، (3) ایجاد محتوای دیجیتال، (4) ایمنی در عصر دیجیتال و (5) حل مشکل در عصر دیجیتال می‌باشد (ساپورا[xlii] و همکاران، 2020). با توجه به اینکه همه ساختارهای قبلی بدون در نظر گرفتن تحولات عصر دیجیتال امروزی طراحی شده‌اند، لذا مناسب عصر صنعت بودند به همین دلیل باید برای عصر دیجیتال اصلاح شوند و به مدل‌های مختلف رهبری تبدیل گردند. رهبری دیجیتال به عنوان یکی از انواع رهبری، در عصر دیجیتال ظاهر می‌شود. رهبری دیجیتال را به عنوان "انجام کارهای درست برای موفقیت استراتژیک شرکت در عصر دیجیتال در اکوسیستم تجاری آن" تعریف کنید. رهبری دیجیتال به معنای تفکر متفاوت در مورد استراتژی کسب و کار، مدل‌های کسب و کار، عملکرد فناوری اطلاعات، پلتفرم‌های سازمانی، طرز فکر، مجموعه مهارت‌ها و فضای کار در عصر دیجیتال است (باگلاما[xliii] و همکاران، 2022).

در سطح ملی تعداد محدودی پژوهش در حوزه شایستگی رهبری دیجیتال انجام شده است که به برخی از مهم‌ترین آنها پرداخته شده است. مقاله رهبری دیجیتال که توسط رحمتی کرهرودی و همکاران (1397 و 1399) منتشر شده است به شایستگی‌های مورد نیاز رهبران دیجیتال اشاره کرده است. شایستگی در این پژوهش به چهار گروه شامل شایستگی‌های سخت (پویشگری، برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری، آمادگی برای تحقق چشم انداز و اجرای استراتژی)، نرم (ارتباطات اثربخش و کار تیمی) ، کانونی (خودآگاهی و خود تحلیلی، استعداد مداری و مشتری محوری) و فناورانه (شناخت و درک ابزارهای دیجیتال) تقسیم‌بندی شده است. همچنین در تحقیق دیگری با موضوع رهبری تحول دیجیتال که توسط نوری و همکاران (1398) انجام شده است، به چهار بعد نقشه راه دیجیتال، حکمرانی دیجیتال، سازماندهی دیجیتال و منابع دیجیتال اشاره کرده که شامل شایستگی‌های رهبری دیجیتال نمی‌باشد.

در سطح بین المللی نیز تعدادی پژوهش‌ در حوزه شایستگی رهبری دیجیتال انجام شده که به برخی از مهم‌ترین آنها پرداخته شده است. در مقاله شایستگی‌ها برای نسل چهارم صنعت (I4.0) که توسط هرماندز د منندز و همکاران (2020) منتشر شده است؛ شایستگی‌ها از چهار بعد شایستگی‌های فناورانه (مهارت‌های فنی، درک امنیت اطلاعات، مهارت کدینگ، مهارت‌های رسانه‌ای)،  پرسنلی (انعطاف و انطباق ‌پذیری، انگیزش و یادگیری، تحمل ابهام، ذهنیت پایداری)، شناختی (خلاقیت، مهارت کارآفرینی، حل مساله، مهارت‌های تحلیلی، تصمیم‌گیری، حل تعارض، مهارت تحقیق، اثربخشی و نتیجه محوری)  و اجتماعی (مهارت‌های بین فرهنگی، مهارت‌های ارتباطی و شبکه‌ای، کار تیمی، انتقال دانش و رهبری) تشکیل شده‌اند. همچنین در تحقیق دیگری که توسط ایمران و همکاران (2020) انجام شده مدل شایستگی رهبری دیجیتال را در پنج بعد شامل؛ چشم انداز دیجیتال، یادگیری سریع از شکست، محیط دیجیتال، مدیریت تیم‌های متنوع و دانش دیجیتال) می‌باشد.

شایستگی رهبری پایدار: شایستگی به طور کلی عبارت است از «ترکیبی پیچیده از دانش، مهارت‌ها، درک، ارزش‌ها، نگرش‌ها و خواسته‌ها که منجر به کنش مؤثر و تجسم یافته انسانی در جهان، در یک حوزه خاص می‌شود» (کیلیون و همکاران، 2021). شایستگی‌های رفتاری رهبران پایدار، رهبری پایداری را به عنوان رهبرانی تعریف می‌کند که با ذی‌نفعان همکاری نموده تا نگرانی‌های اخلاقی، اجتماعی و محیط‌زیستی مصرف‌کننده را در استراتژی و عملیات اصلی خود ادغام کنند (فری و اگل ، 2021). رهبری پایدار فرآیندی از نفوذ است که جهت، همسویی و تعهد را ارائه می‌دهد و هدف آن رسیدگی به توسعه پایدار؛ محیط‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی بلندمدت است. اصطلاحات مختلفی در ادبیات مانند «رهبری سبز»، «رهبری حساس به محیط‌زیست»، «رهبری پایدار» و «رهبری مسئولیت‌پذیر جهانی» به جای یکدیگر استفاده می‌شوند و مفهوم یکسانی از رهبری پایدار را بیان می‌کنند (سوریان کی تکاو و همکاران، 2022). بنابراین هدف رهبری پایدار ایجاد تعادل بین اهداف کوتاه مدت اقتصادی با اهداف بلندمدت توسعه پایدار با در نظر گرفتن منافع همه ذی‌نفعان شامل "مردم، سیاره و سود" بوده، به جای صرفاً سهامداران و تمرکز بر حوزه اقتصادی می‌باشد. تحقیقات موجود در مورد رهبری پایدار عمدتاً بر نقش شایستگی‌های فردی بدون در نظر گرفتن سایر عوامل سطوح متوسط و کلان که می‌تواند بر اجرای قانون پایدار تأثیر بگذارد، متمرکز شده است (جایاشری[xliv] و همکاران، 2022).

در سطح ملی؛ مقاله الگوی رهبری پایدار توسط حسن زاده پسیخانی و همکاران (1400) منتشر شده است که شایستگی‌های پایداری را به سه بعد کلی تقسیم کرده است. این شایستگی‌ها در بعد شایستگی بین فردی شامل؛ قابلیت سازگاری و تطابق؛ برنامه‌ریزی؛ حل مساله و تصمیم‌گیری؛ تفکر انتقادی و تحلیلی؛ توسعه پایدار؛ ابتکار در بحران؛ در بعد شایستگی انگیزشی شامل؛ تیم‌گرایی، توانمندسازی، سرمایه اجتماعی و در بعد ارزیابی و کنترل شامل؛ ایمنی و سلامت، اطلاعات و فناوری، مصرف کنندگان و مشتریان، سیستم بازخور اطلاعات، کمیت و کیفیت تولید و بهبود مستمر طبقه‌بندی شده است. همچنین در پژوهشی دیگر با موضوع شایستگی‌های رهبری اخلاقی پایدار و پیامدهای توسعه پایدار که توسط محمدی و همکاران (1398) منتشر شده است و شایستگی رهبران را در سه بعد کلی دانش، مهارت و نگرش در نظر گرفته شده است که عبارت‌های کلی بوده و بر اساس تعریف شایستگی می‌باشند.

در سطح بین‌المللی نیز تعدادی پژوهش در حوزه شایستگی رهبری پایداری انجام شده که به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره شده است. در مقاله رهبری پایدار توسط کویوتکوساک و همکاران (2022) شایستگی‌های رهبری پایدار شامل پنج بعد: شایستگی استراتژیک، بین فردی، تفکر سیستمی، اخلاقی و پیش‌بینی می‌باشد. همچنین در پژوهشی دیگر که توسط جایاشری و همکاران (2022) انجام شده است شایستگی‌های رهبری پایدار را در سطح کلان (حکمرانی)، میانی (سازمانی) و پایین (فردی و تیمی) مورد بررسی قرار داده است.

تئوری اصلی به کار گرفته شده است در این پژوهش؛ تئوری رهبری بوده که شامل سه سطح فردی، گروهی و سازمانی با تاکید بر رهبری رفتاری (اوبرر و ارکولار، 2018؛ هندریکس و استوفرز، 2022؛  جایاشری و همکاران ،2022) بوده که  با دو تئوری دیگری شامل توسعه پایدار (کیلیون[xlv] و همکاران، 2021) و تئوری ذی‌نفعان (جایاشری و همکاران ،2022)  بصورت ترکیبی می‌باشد.  

فرضیه‌های این پژوهش شامل موارد زیر می‌باشد:

  1. شایستگی رهبری پایداری دیجیتال با پایداری اقتصادی کسب و کارها رابطه معناداری دارد.
  2. شایستگی رهبری پایداری دیجیتال با پایداری اجتماعی کسب و کارها رابطه معناداری دارد.
  3. شایستگی رهبری پایداری دیجیتال با پایداری محیط‌زیستی کسب و کارها رابطه معناداری دارد.
  4. شایستگی رهبری پایداری دیجیتال با پایداری کارکنان کسب و کارها رابطه معناداری دارد.

چارچوب مفهومی پژوهش

رهبری و مدیریت منابع انسانی  برای شرکت‌هایی که از فناوری دیجیتال استفاده می‌کنند، به دلیل دگرگونی سرمایه‌های انسانی به دلیل توسعه فناوری‌های دیجیتال، امری حیاتی است. رهبران کسب و کار و مدیران منابع انسانی عوامل و ماموران تغییر دیجیتال در دنیای کار هستند. این رهبران باید سبک‌های مؤثری را در رهبری خود اتخاذ کنند. آنها باید به کارکنان خود خدمت کنند، به دانش خود را اشتراک بگذارند و توانمندسازی را در اولویت قرار دهند. اعتبار، ارتباطات، هماهنگی و مشارکت کارکنان نشان دهنده موفقیت سبک‌های رهبری و شایستگی‌های آنان در عصر دیجیتال است (کاهیادی[xlvi] و همکاران، 2022).

لذا مدل کلان بکارگرفته شده در این پژوهش در شکل 1 نمایش داده شده است. این مدل در شرکت فناپ زیرساخت در حال استقرار می‌باشد و یکی از بخش‌های مهم آن بعد رهبری (پایدار/دیجیتال) می‌باشد که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است.

 

شکل1) مدل تعالی منابع انسانی (پایدار/دیجیتال) (کارگر شورکی، 1401)

برای تحقق هدف پژوهش، با توجه به مبانی نظری از الگوی ارائه شده در شکل 2 استفاده شده است.

 

شکل2) مدل کلی پژوهش

مطابق شکل 2  برای تحقق هدف تحقیق، با توجه به مبانی نظری از مدل آماری شکل 3 استفاده شده است. در این چارچوب اثربخشی رهبری (پایدار/دیجیتال) متغیر مستقل و پایداری اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی و کارکنان به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شده‌اند.

 

شکل3) مدل آماری پژوهش

روش تحقیق

جامعه، نمونه و شیوه جمع‌آوری داده­ها

پژوهش انجام شده از بعد هدف توصیفی، ازبعد مخاطب کاربردی واز بعد زمانی مقطعی بارویکردی کمی (پیمایشی)است. هدف اصلی پژوهش ارائه مدلی جهت بررسی ارتباط میان اثربخشی رهبری و پایداری اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی و کارکنان سازمان­ها می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل 96 تن از کارشناسان، روسا، مدیران و معاونین سازمان فناپ زیرساخت می­باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری هدفمند- همگن بود. با کنار گذاشتن پرسشنامه‌های مخدوش،داده های تعداد 84 پرسشنامه تحلیل شد.

جهت جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از ابزار پرسشنامه استفاده شده است که جزییات آن در جدول (1) آورده شده است.

جدول1. منابع و ابعاد پرسشنامه های پژوهش

متغیر

 

تعداد

آلفای کرونباخ

پایایی ترکیبی

منبع

 

 

شایستگی‌های رهبری

شایستگی فکری

11

711/0

748/0

 

 

 

(کویوتکوساکو و همکاران، 2021)

شایستگی مدیریتی

11

742/0

755/0

شایستگی هیجانی

11

709/0

729/0

پایداری اقتصادی

4

743/0

838/0

(کویوتکوساکو و همکاران، 2021) (آلتنایان و همکاران، 2022)

پایداری محیط‌زیستی

3

767/0

816/0

(کویوتکوساکو و همکاران، 2021)(آلتنایان و همکاران، 2022)

پایداری اجتماعی

3

749/0

850/0

(کویوتکوساکو و همکاران، 2021)(آلتنایان و همکاران، 2022)

پایداری کارکنان

7

787/0

839/0

(کویوتکوساکو و همکاران، 2021) (آنیتا،2014)

 

 پرسشنامه­ها از منابع معتبر جهانی تهیه شده است و علاوه بر تایید از سوی اساتید که به پژوهش­های مرتبط پرداخته­اند، برای ارزیابی پایایی پرسشنامه و اطمینان از هماهنگی درونی ابزار اندازه­گیری تحقیق نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده، که مقادیر آن در جدول شماره 1 آمده است. برای اندازه­گیری هر یک از سؤال­ها نیز از طیف لیکرت 5 گزینه ای استفاده شده است. داده­ها نیز با استفاده از نرم‌افزارهای  SPSS و  Smart PLS 2 تجزیه و تحلیل شدند و از مدل­سازی معادله‌های ساختاری استفاده شد.  با توجه به حداقل مقدار قابل قبول برای آلفای کرونباخ (0.7( (هیر[xlvii] و همکاران؛ 2017(  نتایج بدست آمده، از پایایی لازم برخوردار است.

یافته­های پژوهش

(یافته های توصیفی)

در این پژوهش برای توصیف ویژگی­های پاسخ‌دهندگان از آمار توصیفی (آزمون فراوانی) استفاده شده؛ که نتایج آن در جدول 2 ارائه شده است.

جدول2.آمار توصیفی پاسخ‌دهندگان

سطح

تحصیلات

دکتری

فوق لیسانس

لیسانس

 

 

 

 

5

42

37

 

 

 

 

نوع

تحصیلات

مهندسی

مدیریت

علوم پایه

سایر

 

 

 

48

26

5

5

 

 

 

سوابق کاری

کمتر از 5 سال

5 الی 10

10 الی 20

بیش از 20 سال

 

 

 

25

26

26

7

 

 

 

 

تخصص

پروژه‌ها

طراحی مهندسی

کسب و کار هوشمند

توسعه بازار

برنامه ریزی

مالی و سرمایه انسانی

بازرگانی و برندینگ

26

5

17

9

8

14

5

برازش مدل اندازه­گیری

در این تحقیق برای بررسی برازش مدل و تحلیل داده­ها از روش مدل­سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده گردیده است. به همین دلیل، برازش مدل تحقیق با استفاده از معیارهای پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا بررسی شد. برای بررسی میزان پایایی از دو معیار معتبر آلفای کرونباخ (در جدول1 آورده شده است) و پایایی ترکیبی استفاده شد. باید خاطر نشان کرد که مقدار این دو معیار انتخابی می­بایست بزرگتر یا مساوی با 7/0 باشد، تا پایایی در مورد آن مدل اندازه­گیری­ قابل قبول باشد. همچنین، روایی پرسشنامه نیز توسط دو معیار روایی همگرا و روایی واگرا بررسی گردید. برای ارزیابی روایی همگرا از معیار میانگین واریانس استخراج شده استفاده شد که مقدار قابل قبول برای آن می­بایست بزرگتر یا مساوی 5/0 باشد (هولند[xlviii]، 1999). نتایج این معیارها مطابق جدول (3) می­باشد.

جدول3، بار عاملی، آماره تی، پایایی ترکیبی و میانگین واریانس استخراج شده سازه‌های پژوهش

سازه

سوالات

بار عاملی

آماره تی

CR

AVE

اثربخشی شایستگی‌های رهبری

(ادراکی، مدیریتی، هیجانی)

Q1

656/0

179/34

910/0

695/0

Q2

719/0

632/86

Q3

752/0

628/43

Q4

621/0

188/28

Q5

670/0

549/17

Q6

741/0

417/34

Q7

840/0

513/70

Q8

726/0

999/59

Q9

785/0

195/14

Q10

842/0

481/85

Q11

692/0

642/37

Q12

668/0

803/45

Q13

798/0

276/72

Q14

838/0

861/3

Q15

712/0

586/39

Q16

706/0

665/25

Q17

732/0

836/50

Q18

784/0

650/36

Q19

676/0

209/24

Q20

767/0

715/58

Q21

828/0

940/90

Q22

651/0

666/26

Q23

803/0

668/43

Q24

639/0

400/25

Q25

739/0

437/54

Q26

792/0

916/59

Q27

718/0

516/43

Q28

747/0

331/43

Q29

879/0

057/15

Q30

847/0

755/53

Q31

711/0

255/31

Q32

815/0

197/68

Q33

752/0

934/42

 

پایداری اقتصادی

Q34

672/0

720/35

 

838/0

 

565/0

Q35

741/0

479/40

Q36

756/0

302/66

Q37

835/0

147/65

 

پایداری محیط‌زیستی

Q38

641/0

759/14

 

816/0

 

599/0

Q39

785/0

487/22

Q40

877/0

486/54

 

پایداری اجتماعی

Q41

901/0

851/31

 

850/0

 

655/0

Q42

763/0

910/15

Q43

741/0

113/17

 

 

پایداری کارکنان

Q44

887/0

440/7

 

 

839/0

 

 

531/0

Q45

615/0

662/14

Q46

893/0

756/10

Q47

840/0

841/9

Q48

741/0

339/24

Q49

783/0

462/32

Q50

741/0

967/24

 

همان‌طور که از جدول (3) مشخص است، تمامی مقادیر پایایی ترکیبی سازه‌های پژوهش از 7/0 بیشتر بوده، همچنین مقدار AVE  نیز برای سازه‌ها بزرگتر از 5/0 بدست آمده، و این مطلب تایید می‌کند که پایایی و روایی همگرای مدل پژوهش در حد قابل قبول می‌باشد. علاوه بر پایایی و روایی همگرا، برای بررسی روایی واگرا، می­بایست میزان تفاوت بین شاخص­های یک متغیر با شاخص­های دیگر در مدل پژوهش مقایسه شود. این کار از طریق مقایسه جذر AVE هر متغیر با مقادیر ضرایب همبستگی بین متغیرهای مرتبه اول، محاسبه می­گردد. برای این کار یک ماتریس تشکیل داده شده که مقادیر قطر اصلی آن جذر  ضرایب AVE هر متغیر و مقادیر پایین قطر اصلی ضرایب همبستگی بین هر متغیر با متغیرهای دیگر می­باشد(هیر و همکاران، 2017). در جدول (4) این مقادیر نشان داده شده است.

 

 

جدول4.  بررسی روایی واگرای پژوهش

سازه‌ها

اثربخشی

 رهبری

پایداری اقتصادی

پایداری

 اجتماعی

پایداری کارکنان

پایداری

محیط‌زیستی

اثربخشی رهبری

833/0

 

 

 

 

پایداری اقتصادی

432/0

751/0

 

 

 

پایداری اجتماعی

219/0

278/0

809/0

 

 

پایداری کارکنان

370/0

390/0

393/0

728/0

 

پایداری محیط‌زیستی

330/

282/0

465/0

507/0

773/0

برازش مدل ساختاری

اساسی­ترین شاخص برازش مدل ساختاری، ضرایب مسیر و معناداری آن می­باشد. خروجی­ها و نتایج آزمون در قالب جدول (5) آورده شده است. لازم به ذکر است برای بررسی معنادار بودن روابط باید به مقادیر آمارهt توجه کرد و مقدار استاندارد بالای قدر مطلق 1.96 معنادار بودن رابطه را می­رساند.

 

شکل4) مقادیر اعداد معناداری مدل پژوهش

ضریب مربوط به مسیر متغیرهای پژوهش همگی­ بیشتر از 1.96­ بوده و­ در نتیجه فرضیه­های پژوهش دارای سطح مناسبی از معناداری بوده و تایید می­شوند. جدول (5) نتایج آزمون معناداری را نشان می‌دهد.

جدول5. سطح معناداری روابط بین متغیرها

متغیرها

آماره t

نتیجه

اثربخشی رهبری پایداری اقتصادی

371/16

تایید شد

اثربخشی رهبری پایداری محیط‌زیستی

180/8

تایید شد

اثربخشی رهبری پایداری اجتماعی

125/10

تایید شد

اثربخشی رهبری پایداری کارکنان

607/5

تایید شد

 

در واقع، با توجه به نتایج بدست آمده می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که رابطه بین اثربخشی رهبری با تمامی متغیرهای مدل بدلیل اینکه عدد معناداری بین آنها برزگتر از 1.96 است. معنادار می‌باشد.

ضریب تعیین(R2)، اندازه تأثیر(f2) و مقدار معیار سنجش(Q2) معیارهای دیگری هستند که برای متصل کردن بخش اندازه‌گیری و بخش ساختاری مدل­سازی معادلات ساختاری به کار می­روند.

جدول6. اثرات بر متغیر درون­زا و مقادیر کیفیت مدل ساختاری

 

ضریب تعیین

(R2)

اندازه تأثیر

(f2)

مقدار معیار سنجش

 (I-SSE/SSO)

پایداری اقتصادی

761/0

_

565/0

پایداری محیط‌زیستی

604/0

_

599/0

پایداری اجتماعی

661/0

_

655/0

پایداری کارکنان

419/0

_

431/0

اثربخشی رهبری پایداری اقتصادی

_

591/0

_

اثربخشی رهبری پایداری محیط‌زیستی

_

499/0

_

اثربخشی رهبری پایداری اجتماعی

_

378/0

_

اثربخشی رهبری پایداری کارکنان

_

521/0

_

 

سه مقدار 0.19 ، 0.33 و 0.67 برای ضریب تعیین (چین[xlix]، 1998) هستند. نتایج فوق نشان می دهد که شدت اثربخشی رهبری بر هریک از متغیرهای وابسته از سطح بالایی برخوردار بوده و مدل تحقیق در این شاخص مورد تایید قرار می گیرد. همچنین در تکمیل بخش قبل سه مقدار  0.02، 0.15 و 0.35 برای اندازه تأثیر و مقدار معیار سنجش، به عنوان مقدار ملاک برای مقادیر ضعیف، متوسط و قوی معرفی شده­اند (هنسلر[l] وهمکاران؛ 2009). که مقادیر بدست آمده نشان از قابل قبول بودن شاخص‌های اندازه تاثیر و مقدار معیار سنجش برای متغیرهای تحقیق می‌باشند و در نتیجه مدل ساختاری مورد تایید می باشد.

نکوئی برازش مدل کلی

علاوه بر معیارهای مذکور جهت سنجش مدل اندازه­گیری و مدل ساختاری که در بالا به آن‌ها اشاره شد از شاخص مهمی به اسم نیکویی برازش، معرفی شده توسط تننهاوس[li] و همکاران (2004) برای سنجش کلی مدل استفاده شده است. این معیار هر دو مدل اندازه­گیری و ساختاری را مدنظر قرار می‌دهد. در واقع، توسط این معیار پژوهشگر می‌تواند پس از بررسی برازش بخش اندازه­گیری و بخش ساختاری مدل کلی پژوهش خود، برازش بخش کلی را نیز کنترل نماید. فورنل و لارکر[lii] (1981) سه مقدار 0.01، 0.25 و 0.36 را به عنوان مقادیر ضعیف، متوسط و قوی برای آن معرفی نموده­اند.

رابطه 1 )                       = 0.614

با توجه به مقادیر معیار برای سنجش مدل کلی، عدد به دست آمده (610/0) نشان از برازش کلی قوی برای مدل پژوهش دارد.

آزمون فرضیه­های تحقیق

پس از بررسی برازش مدل­های اندازه­گیری، ساختاری و مدل کلی محقق اجازه می­یابد که به بررسی و آزمودن فرضیه­های پژوهش خود بپردازد.

 

نمودار5) تخمین استاندارد  مدل پژوهش

با توجه به شکل بالا، اثرات متغیرهای رهبری اثربخش با استفاده از روش معادلات ساختاری در دو حالت اعداد معناداری برای بررسی فرضیه­ها و تخمین استاندارد برای بررسی شدت تأثیر متغیرها بر هم بررسی و نتایج در جدول 7 درج شده است.

جدول7. نتایج مدل ساختاری

مسیر ساختاری

اعداد معناداری

ضریب مسیر

نتیجه

 

اثرات مستقیم

اثربخشی رهبری ← پایداری اقتصادی

371/16

872/0

تأیید

اثربخشی رهبری ← پایداری محیط‌زیستی

180/8

523/0

تأیید

اثربخشی رهبری ← پایداری اجتماعی

125/10

748/0

تأیید

اثربخشی رهبری ← پایداری کارکنان

607/5

344/0

تأیید

         

 

نتایج آزمون فوق نشان می­دهد که تمامی روابط مدل تحقیق مورد تایید قرار گرفته و از بین متغیرهای مدل، اثربخشی رهبری بیشترین تاثیر را بر پایداری اقتصادی داشته است. 

نتیجه­گیری و پیشنهادات

در این پژوهش که با هدف بررسی رابطه اثربخشی رهبری  با پایداری اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی و کارکنان سازمان­ها انجام شده، ابتدا با مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق فرضیات تحقیق تدوین شدند. جهت آزمون فرضیات از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده گردیده است.

اگرچه تحقیقات مختلف نشان می‌دهد که رابطه مثبتی بین اثربخشی رهبری تحولی با پایداری سازمانی (اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی) وجود دارد (ناسیر[liii] و همکاران،2022؛ مارتنسون[liv] و همکاران، 2019؛ اوبرر و ارکولار[lv]، 2018؛ پنالوا[lvi]، 2021)؛  ولی در این تحقیق، بعد پایداری کارکنان نیز مورد بررسی قرار گرفته و نشان دهنده آن است که پایداری کارکنان نیز بسیار مهم است و می‌تواند در کنار ابعاد سه‌گانه و اصلی پایداری (اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی) در نظر گرفته شوند. این مهم به خصوص در شرکت‌هایی همچون فناپ زیرساخت که یک شرکت دانش بنیان در حوزه تحول دیجیتال می‌باشد و کارشناسان آن دارای تخصص و مهارت ویژه در حوزه فناوری اطلاعات بوده و به راحتی می‌توانند در سایر شرکت‌های پیشرو در داخل و به خصوص خارج کشور جذب و استخدام شوند، بسیار حائز اهمیت است. حتی این موضوع برای شرکت‌های کارفرمایی که در حال پیاده‌سازی نسل چهارم صنعت نیز می‌باشند و پرسنل کلیدی آنها نیز درگیر موضوعات نوین فناوری اطلاعات می‌باشند، می‌تواند صدق ‌نماید.

مطالعات تایید کرده که بکارگیری فناوری‌های نسل چهارم صنعت، نقش رهبری را در پایداری یک سازمان افزایش می‌دهد. رهبری یک سازمان باید فناوری‌های I4.0 را برای دستیابی به پایداری مطلوب از طریق یکپارچه‌سازی عملکرد اتخاذ و ترویج کند (ناسیر و همکاران،2022). چالش بزرگ عصر هوشمندسازی آینده را می‌توان در صورتی برطرف کرد که شایستگی رهبری بهبود یابد و بهترین فناوری‌ها را برای عملیاتی‌سازی پایداری اتخاذ نمود (ناسیر و همکاران،2022؛ علی[lvii] و همکاران، 2021). به طور کلی، پایداری یک کسب و کار به بکارگیری فناوری‌های هوشمند نسل چهارم صنعت متکی است و در این راستا رهبری تحولی نقش بسیار مهمی در تحقق آن دارد (ناسیر و همکاران،2022). نقش رهبری سازمان زمانی اهمیت و جایگاه واقعی خود را بدست می‌آورد که رهبران بتوانند تصمیمات درست و به موقع، به خصوص در شرایط پرتلاطم را بگیرند. فناوری‌های نسل چهارم بدلیل اینکه می‌توانند داده‌ها را با دقت بسیار زیاد و در زمان بسیار محدودی جمع‌آوری کرده و آنها را به اطلاعات مدیریتی تبدیل نمایند. لذا رهبرانی که متکی بر بکارگیری تکنولوژی‌های تحول دیجیتال باشند، می‌توانند تصمیم‌گیری موثرتری داشته باشند. از طرفی دیگر برای اینکه رهبران در عصر دیجیتال برای پیاده‌سازی نسل چهارم صنعت، رهبری موثرتری داشته باشند؛ نیاز دارند شایستگی‌های برای تعامل با کارکنان خود و متناسب با فرهنگ دیجیتال را کسب کرده و سبک رهبری خود را با هدف پایداری کارکنان اصلاح نمایند. همچنین رهبران به شایستگی‌های برای تعامل و کسب نتایج پایدار در بیرون سازمان با تاکید بر پایداری اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیستی دارند.

در بررسی فرضیه اول، نتایج این پژوهش رابطه معناداری بین اثربخشی رهبری و پایداری اقتصادی را نشان می‌دهد، و مقدار آماره t مربوط به اجرای مدل در حالت اعداد معناداری نشان از سطح معناداری 99 درصدی این فرضیه می­باشد. نتایج کسب شده می‌تواند بر تاثیر توسعه شایستگی رهبران با در نظر گرفتن شایستگی‌های دیجیتالی و شایستگی‌های پایداری رهبران در کسب نتایج  پایدار اقتصادی سازمان‌ها تاکید نماید. اما کسب پایداری فقط وابسته به نتایج اقتصادی نبوده و لازم است به ابعاد اجتماعی و محیط‌زیستی آن نیز تاکید و توجه نمود.

همچنین فرضیه دوم بیانگر رابطه معنادار اثربخشی رهبری بر پایداری محیط‌زیستی در سطح معناداری 99 درصد می­باشد. اعداد معناداری و تخمین استاندارد در این فرضیه به ترتیب 180/8 و 523/0 هستند. رهبرانی که موضوع پایداری را یکی از نگرانی‌ها و چالش‌های کسب و کاری خود در نظر می‌گیرند و شایستگی‌های مرتبط با آن را به کمک فناوری‌های نوین دیجیتال همچون اینترنت اشیاء بهبود و توسعه می‌دهند، می‌توانند پایداری در حوزه محیط‌زیستی سازمان خود را بهبود دهند.

در ادامه با بررسی فرضیه سوم، رابطه‌ معنادار بین اثربخشی رهبری و پایداری اجتماعی بررسی گردید. مقدار آمارهt  مربوط به اجرای مدل در حالت اعداد معناداری نشان از سطح معناداری 99 درصدی فرضیه می‌باشد. یکی دیگر از چالش‌ها و مسائل کسب و کار امروزی توجه بر جامعه از مناظر مختلف می‌باشد. کسب و کارهای پایدار به این موضوع نیز توجه کافی داشته و رهبران آن سعی بر توسعه این شایستگی دارند. برای اینکه شایستگی رهبران در حوزه اجتماعی را بهبود دهند، می‌توانند از تکنولوژی‌های نوین اطلاعاتی و شبکه‌های اجتماعی نیز بیشترین بهره را ببرند.

در نهایت در خصوص فرضیه چهارم، نتایج پژوهش بین اثربخشی رهبری و پایداری کارکنان رابطه معناداری را نشان می­دهد. مقدار آماره t مربوط به اجرای مدل در حالت اعداد معناداری در این فرضیه برابر با 607/5 است که این مقدار نشان از سطح معناداری 99 درصدی فرضیه می‌باشد. حوزه پایداری کارکنان یکی از مهم‌ترین موضوعاتی است که کسب و کارها به خصوص در حوزه تحول دیجیتال و نسل چهارم صنعت، بدان کمتر توجه دارند؛ این حوزه در شرکت‌های دانش بنیان نیازمند درک و آگاهی کافی می‌باشد. توسعه شایستگی‌های رهبری در دو حوزه پایداری و دیجیتالی می‌تواند تاثیر مناسبی در بهبود پایداری کارکنان، با هدف حفظ و نگهداشت آنان، همراه با در نظر گرفتن سلامت جسمی و روانی آنان در بلند مدت داشته باشد.

محدودیت­های تحقیق

همواره پژوهشگران در تحقیقات خود با محدودیت‌هایی مواجه هستند که بخشی از آن‌ها حتی در ابتدای کار نیز خود را نشان می‌دهند. یکی از محدودیت‌های این تحقیق در همان ابتدای کار، موضوع و عنوان تحقیق بوده است. برای اینکه شرکت‌هایی که به پیاده‌سازی نسل چهارم صنعت در سایر شرکت‌ها  اقدام می‌نمایند، بسیار محدود بوده و شرکت فناپ زیرساخت یکی از آنها است. محدودیت دوم پژوهش؛ ادبیات و برداشت مشابه هم پاسخ دهندگان در حوزه شایستگی رهبران می‌باشد. از آنجاییکه بیشتر پاسخ دهندگان تحصیلکرده رشته مهندسی بوده (57%) و همچنین بدلیل دانش بنیان بودن شرکت، تعداد کارکنان با سابق کمتر از 5 سال نیز قابل توجه و حدودا 30% بوده است؛ لذا برای یکسان‌سازی ادبیات حوزه شایستگی رهبران کار تحقیق را کرده بود. 

 پیشنهاداتی برای پژوهش­های آتی

به پژوهشگران آتی که در مورد موضوع مرتبط با پژوهش حاضر قصد تحقیق دارند پیشنهاد می­شود، این پژوهش را در سایر کسب و کارها به خصوص شرکت‌هایی با ماهیت استارت‌آپی که تعداد پرسنل دانشگر آنان درصد قابل توجه بوده، انجام دهند. همچنین به پژوهشگران پیشنهاد داده می‌شود، پژوهش حاضر را در بازه‌های زمانی متفاوت برای سطوح مدیران میانی و کارشناسان انجام دهند. چرا که  هر پژوهش حتی با موضوع یکسان در بازه‌های زمانی مختلف، می‌تواند  نتایج متفاوتی داشته باشد. دلیل آن هم تحولات در حوزه دیجیتال و پایداری بوده که به سرعت در حال تغییر هستند و احتمالا این تغییرات بر نتایج تحقیقات نیز می‌تواند تأثیرگذار باشند. لذا  پیشنهاد می‌گردد، پژوهش حاضر در بازه‌های زمانی مختلف و در کسب و کارهای دیجیتال و دانش بنیان به خصوص استارت آپی و در سطوح مدیران میانی نیز انجام پذیرد. در نهایت با توجه به اهمیت پایداری اقتصادی، محیط‌زیستی، اجتماعی و کارکنان در شرکت­ها، پیشنهاد می­شود که سایر ابعاد تاثیرگذار بر ابعاد پایداری نیز مورد بررسی قرار گیرد.

پی‌نوشت‌ها

  1. 1. Kwiotkowska 2. Jّrgensen & Pedersen
  2. 3. Zeike 4. Imran
  3. 5. Shevyakova 6. Crešnar & Nedelko
  4. Temelkova 8. Henderikx & Stoffers
  5. 9. Suriyankietkaew 1 Hernandez-de-Menendez
  6. 1 Oberer & Erkollar 12. Fry & Egel
  7. 1 Nisha 14. Aagaard
  8. 1 Disruptive innovation 16. Gupta
  9. 1 Jahnson 18. Cahyadi
  10. 1 Bulmer 20. Geissdoerfer, Vladimirova & Evans
  11. 2 Aluchna & Rok 22. Chyadi
  12. 2 Szromek 24. Eikelenboom & Jong
  13. 2 Bergmann & Utikal 26. Brenner
  14. 2 Clinton & Whisnant 28. Parida, Sjödin & Reim
  15. 2 Lakshmi & Kennedy 30. Leleux & Kaaij
  16. 3 Kwiotkowska 32. Environmental Performance
  17. 3 Social Performance 34. Financial Performance
  18. 3 Althnayan 36. Zhao
  19. 37. Sarfraz 3 Hong Tian and Danni Suo
  20. 3 Gom 40. Yang and Lew
  21. 4 Karakose 42. Saputra
  22. 4 Baglama 44. Jayashree
  23. 4 Killion 46. Cahyadi
  24. 4 Hair 48. Hulland
  25. 4 Chin 50. Henseler
  26. 5 Tenenhaus 52. Fornell, & Larcker
  27. 5 Nasir 54. Mårtensson
  28. 5 Oberer & Erkollar 56. Penalva
  29. 5 Ali

 

* دانش آموخته دکتری مدیریت دانشگاه تهران، تهران، ایران. mk.shouraki@ut.ac.ir

**  استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران

*** عضو هیات مدیره انجمن مدیریت منابع انسانی ایران، تهران، ایران

فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال هفدهم، شمارۀ 67، پاییز 1401، صفحه 133-103

 

[i]Kwiotkowska

[ii] Jّrgensen & Pedersen

[iii] Zeike

[iv] Imran

[v] Shevyakova

[vi] Crešnar & Nedelko

[vii] Temelkova

[viii] Henderikx & Stoffers

[ix] Suriyankietkaew

[x] Hernandez-de-Menendez

[xi] Oberer & Erkollar

[xii] Fry & Egel

[xiii] Nisha

[xiv] Aagaard

[xv] Disruptive innovation

[xvi] Gupta

[xvii] Jahnson

[xviii] Cahyadi

[xix] Bulmer

[xx] Geissdoerfer, Vladimirova & Evans

[xxi] Aluchna & Rok

[xxii] Cahyadi

[xxiii] Szromek

[xxiv] Eikelenboom & Jong

[xxv] Bergmann & Utikal

[xxvi] Brenner

[xxvii] Clinton & Whisnant

[xxviii] Parida, Sjödin & Reim

[xxix] Lakshmi & Kennedy

[xxx] Leleux & Kaaij

[xxxi] Kwiotkowska

[xxxii]Environmental Performance

[xxxiii] Social Performance

[xxxiv] Financial Performance

[xxxv]Althnayan

[xxxvi] Zhao

[xxxvii] Sarfraz

[xxxviii] Hong Tian and Danni Suo

[xxxix] Gom

[xl] Yang and Lew

[xli] Karakose

[xlii] Saputra

[xliii] Baglama

[xliv]Jayashree

[xlv] Killion

[xlvi] Cahyadi

[xlvii] Hair

[xlviii] Hulland

[xlix] Chin

[l] Henseler

[li] Tenenhaus

[lii] Fornell, & Larcker

[liii] Nasir

[liv] Mårtensson

[lv] Oberer & Erkollar

[lvi] Penalva

[lvii] Ali

بردبار، عارفه؛ عبدالوند، ندا؛ غنبر طهرانی، نسیم؛ رجائی هرندی، سعیده (1398). ارائه مدل کسب وکار تجارت اجتماعی برای صنعت گردشگری در ایران. مدیریت بازرگانی، 11(4)،  918-895.
حسن‌زاده پسیخانی، محمد صادق؛ موذن جمشیدی، میر هادی؛ باقرزاده خداشهری، راضیه (1400). طراحی الگوی رهبری پایدار در مواجهه با بحران حاصل از کووید 19 به جهت تاب‌آوری در مشاغل صنایع غذایی (موردمطالعه: شرکت‌ها و کارخانجات تولید مواد غذایی استان گیلان). پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی11(1), 23-58.‎
رحمتی کرهرودی؛ شمس, شامی زنجانی، مهدی؛ ابوالقاسمی، محمود (1399). فرا تحلیل کیفی پژوهش‌های بین‌المللی در زمینه مفهوم‌سازی نقش رهبران دیجیتال. پژوهشنامه پردازش و مدیریت اطلاعات36(1), 1-32.‎
رضایی،ذبیح الله؛ میریزدی،سید محمود (1400). پایداری کسب و کار در ایران. تهران. انتشارات بورس. چاپ اول.
سلطانی، مرتضی؛ طهماسبی آقبلاغی، داریوش (1399). تبیین نقش شراکت راهبردی بانک تجارت با فین تک‌ها در کارایی با میانجیگری تحولات فناورانه و بانکداری دیجیتال. مدیریت بازرگانی، 12(3)، 832-800.
شهابی، وحید؛ آذر،عادل؛ فائزی،فرشاد و فلاح شمس، میر فیض (1400). مدل‌سازی تاثیر شیوع ویروس کرونا بر پذیرش و توسعه بانکداری دیجیتال. مطالعات رفتار مصرف‌کننده، دوره8، شماره2، پیاپی10،2-1.
شیرمحمدی، علیرضا؛ وفایی، فرهاد؛ نمامیان، فرشید؛ تابان، محمد (1399). طراحی الگوی پایدار کسب و کار در زنجیره تامین با استفاده از رویکرد فراترکیب. مدیریت بازرگانی، 12(3)، 627-651.
عبدی، مصطفی؛ کردستانی، غلامرضا و رضازارده، جواد (1398). طراحی الگوی گزارشگری پایداری شرکت‌ها. مجله پژوهش‌های حسابداری مالی.11 (4)، 23-44.
کارگرشورکی, محمد. (1401). مدل مدیریت منابع انسانی پایدار دیجیتال- مبتنی بر قابلیت‌های پویا.  مطالعات مدیریت (بهبود و تحول)، 32(105)
محمدی، کریمی؛ ترک زاده، جعفر؛ سلیمی؛ قاسم، شمشیری (1398). مدل معادله ساختاری شایستگی‌های رهبری اخلاقی پایدار و پیامدهای توسعه پایدار-نقش واسطه‌ای کارکردهای رهبری اخلاقی پایدار. فصلنامه علمی-پژوهشی روشها و مدلهای روانشناختی10(36), 113-131.‎
نوری، مژگان؛ شاه حسینی، محمدعلی؛ شامی زنجانی، مهدی؛ عابدین، بابک (1398). طراحی چارچوب مفهومی رهبری تحول دیجیتال در سازمان‌های ایرانی. مدیریت و برنامه ریزی در نظام‌های آموزشی، 12(2)، 211-242.
 
Aagaard, A., Aagaard, A., & Harrison. (2019). Digital business models. Cham: Springer International Publishing.
Ali, S., Wu, W., & Ali, S. (2021). Adaptive marketing capability and product innovations: the role of market ambidexterity and transformational leadership (evidence from Pakistani manufacturing industry). European Journal of Innovation Management. ‏
Althnayan, S., Alarifi, A., Bajaba, S., & Alsabban, A. (2022). Linking Environmental Transformational Leadership, Environmental Organizational Citizenship Behavior, and Organizational Sustainability Performance: A Moderated Mediation Model. Sustainability, 14(14), 8779.
Aluchna, Maria; Rok, Boleslaw. (2018). Book: Sustainable Business Models (Moratis, Lars; Melissen, Frans; O. Idow; Samuel) (pp.41-62).
Anitha, Jagannathan. "Determinants of employee engagement and their impact on employee performance." International journal of productivity and performance management (2014). ‏
Baglama, B., Evcimen, E., Altinay, F., Sharma, R. C., Tlili, A., Altinay, Z., & Celebi, M. (2022). Analysis of Digital Leadership in School Management and Accessibility of Animation-Designed Game-Based Learning for Sustainability of Education for Children with Special Needs. Sustainability, 14(13), 7730.
Bergmann, T., & Utikal, H. (2021). How to Support Start-Ups in Developing a Sustainable Business Model: The Case of a European Social Impact Accelerator. Sustainability, 13(6), 3337.
Brenner, B. (2018). Transformative sustainable business models in the light of the digital imperative—A global business economics perspective. Sustainability, 10(12), 4428.
Bulmer, E., Riera, M., & Rodríguez, R. (2021). The Importance of Sustainable Leadership amongst Female Managers in the Spanish Logistics Industry: A Cultural, Ethical and Legal Perspective. Sustainability, 13(12), 6841.
Cahyadi, A., & Magda, R. (2021). Digital leadership in the economies of the G20 countries: A secondary research. Economies, 9(1), 32.
Cahyadi, A., Poór, J., & Szabó, K. (2022). Pursuing Consultant Performance: The Roles of Sustainable Leadership Styles, Sustainable Human Resource Management Practices, and Consultant Job Satisfaction. Sustainability, 14(7), 3967.
Cahyadi, A., Marwa, T., Hágen, I., Siraj, M. N., Santati, P., Poór, J., & Szabó, K. (2022). Leadership Styles, High-Involvement Human Resource Management Practices, and Individual Employee Performance in Small and Medium Enterprises in the Digital Era. Economies, 10(7), 162.
Chin, W. W. (1998). Commentary: Issues and opinion on structural equation modeling. MIS quarterly, vii-xvi.
Clinton, L., & Whisnant, R. (2019). Business model innovations for sustainability. In Managing Sustainable Business (pp. 463-503). Springer, Dordrecht.
Črešnar, R., & Nedelko, Z. (2020). Understanding future leaders: How are personal values of generations Y and Z tailored to leadership in industry 4.0? Sustainability, 12(11), 4417.
Eikelenboom, M., & de Jong, G. (2019). The impact of dynamic capabilities on the sustainability performance of SMEs. Journal of Cleaner Production, 235, 1360-1370.
Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of marketing research, 18(1), 39-50.
Fry, L. W., & Egel, E. (2021). Global leadership for sustainability. Sustainability, 13(11), 6360.
Geissdoerfer, M., Vladimirova, D., & Evans, S. (2018). Sustainable business model innovation: A review. Journal of cleaner production, 198, 401-416.
Gom, D., Lew, T. Y., Jiony, M. M., Tanakinjal, G. H., & Sondoh Jr, S. (2021). The role of transformational leadership and psychological capital in the hotel industry: a sustainable approach to reducing turnover intention. Sustainability, 13(19), 10799.
Gupta, S. (2018). Driving digital strategy: A guide to reimagining your business. Harvard Business Press.
Hair Jr, J. F., Sarstedt, M., Ringle, C. M., & Gudergan, S. P. (2017). Advanced issues in partial least squares structural equation modeling. SaGe publications.
Henderikx, M., & Stoffers, J. (2022). An Exploratory Literature Study into Digital Transformation and Leadership: Toward Future-Proof Middle Managers. Sustainability, 14(2), 687.
Henseler, J., Ringle, C. M., & Sinkovics, R. R. (2009). The use of partial least squares path modeling in international marketing. In New challenges to international marketing. Emerald Group Publishing Limited.
Hernandez-de-Menendez, M., Morales-Menendez, R., Escobar, C. A., & McGovern, M. (2020). Competencies for industry 4.0. International Journal on Interactive Design and Manufacturing (IJIDeM), 14(4), 1511-1524.
Hulland, J. (1999). Use of partial least squares (PLS) in strategic management research: A review of four recent studies. Strategic management journal, 20(2), 195-204.
Imran, F., Shahzad, K., Butt, A., & Kantola, J. (2020, July). Leadership competencies for digital transformation: evidence from multiple cases. In International Conference on Applied Human Factors and Ergonomics (pp. 81-87). Springer, Cham.
Johnson, M. W. (2018). Reinvent your business model: How to seize the white space for transformative growth. Harvard Business Press.
Jørgensen, S., & Pedersen, L. J. T. (2018). RESTART sustainable business model innovation (p. 253). Springer Nature.
Karakose, T., Polat, H., & Papadakis, S. (2021). Examining teachers’ perspectives on school principals’ digital leadership roles and technology capabilities during the COVID-19 pandemic. Sustainability, 13(23), 13448.
Killion, A. K., Ostrow Michel, J., & Hawes, J. K. (2022). Toward Identifying Sustainability Leadership Competencies: Insights from Mapping a Graduate Sustainability Education Curriculum. Sustainability, 14(10), 5811.
Kwiotkowska, A., Wolniak, R., Gajdzik, B., & Gębczyńska, M. (2022). Configurational Paths of Leadership Competency Shortages and 4.0 Leadership Effectiveness: An fs/QCA Study. Sustainability, 14(5), 2795.
Kwiotkowska, A., Gajdzik, B., Wolniak, R., Vveinhardt, J., & Gębczyńska, M. (2021). Leadership competencies in making Industry 4.0 effective: The case of Polish heat and power industry. Energies, 14(14), 4338.
Lakshmi.R, Vasantha; Kennedy, Hanuman S. (2018). Sustainable Business Model: A Theoretical Framework for Manufacturing Firms. International Journal of Business and Management Invention (IJBMI) PP—01-04.
Leleux, B., & Van der Kaaij, J. (2018). Winning sustainability strategies: Finding purpose, driving innovation and executing change. Springer.
Mårtensson, A., Snyder, K., & Ingelsson, P. (2018). Interlinking Lean and sustainability: how ready are leaders? The TQM Journal. ‏
Nisha, N. T., Nawaz, N., Mahalakshmi, J., Gajenderan, V., & Hasani, I. (2022). A Study on the Impact of Sustainable Leadership and Core Competencies on Sustainable Competitive Advantage in the Information Technology (IT) Sector. Sustainability, 14(11), 6899.
Nosratabadi, S., Mosavi, A., Shamshirband, S., Kazimieras Zavadskas, E., Rakotonirainy, A., & Chau, K. W. (2019). Sustainable business models: A review. Sustainability, 11(6), 1663.
Nasir, A., Zakaria, N., & Zien Yusoff, R. (2022). The influence of transformational leadership on organizational sustainability in the context of industry 4.0: Mediating role of innovative performance. Cogent Business & Management, 9(1), 2105575. ‏
Oberer, B., & Erkollar, A. (2018). Leadership 4.0: Digital leaders in the age of industry 4.0. International journal of organizational leadership.
Parida, V., Sjödin, D., & Reim, W. (2019). Reviewing literature on digitalization, business model innovation, and sustainable industry: Past achievements and future promises.
Penalva, J. (2022). Innovation and leadership as design: a methodology to lead and exceed an ecological approach in Higher Education. Journal of the Knowledge Economy, 13(1), 430-446. ‏
Sarfraz, M., Ivascu, L., Abdullah, M. I., Ozturk, I., & Tariq, J. (2022). Exploring a Pathway to Sustainable Performance in Manufacturing Firms: The Interplay between Innovation Capabilities, Green rocess and Product Innovations and Digital Leadership. Sustainability, 14(10), 5945.
Shevyakova, A., Munsh, E., Arystan, M., & Petrenko, Y. (2021). Competence development for Industry 4.0: Qualification requirements and solutions. Insights into Regional Development, 3(1), 124-135.
Submitter, G. A. T. R., Saputra, N., & Saputra, A. M. (2020). Transforming into Digital Organization by Orchestrating Culture, Leadership and Competence in Digital Context. Journals and Saputra, Nopriadi and Saputra, Aldy Maulana, Transforming into Digital Organization by Orchestrating Culture, Leadership and Competence in Digital Context (December 31, 2020). Reference to This Paper Should Be Made as Follows: Saputra, N, 208-216.
Suriyankietkaew, S., Krittayaruangroj, K., & Iamsawan, N. (2022). Sustainable Leadership Practices and Competencies of SMEs for Sustainability and Resilience: A Community-Based Social Enterprise Study. Sustainability, 14(10), 5762.
Szromek, A. R. (2021). The Sustainable Business Model of Spa Tourism Enterprise—Results of Research Carried Out in Poland. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 7(1), 73.
Temelkova, M. (2018). Skills for digital Leadership-Prerequisite for developing high-tech economy. International Journal of Advanced Research in Management and Social Sciences, 7(12), 50-74.
Tenenhaus, M., Amato, S., & Esposito Vinzi, V. (2004, June). A global goodness-of-fit index for PLS structural equation modelling. In Proceedings of the XLII SIS scientific meeting (Vol. 1, No. 2, pp. 739-742).
Tian, H., & Suo, D. (2021). The Trickle-Down Effect of Responsible Leadership on Employees’ Pro-Environmental Behaviors: Evidence from the Hotel Industry in China. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(21), 11677.
Yang, J., & Lew, J. Y. (2020). Implementing sustainable human resources practices: Leadership style matters. Sustainability, 12(5), 1794.
Zeike, S., Bradbury, K., Lindert, L., & Pfaff, H. (2019). Digital leadership skills and associations with psychological well-being. International journal of environmental research and public health, 16(14), 2628.
Zhao, F., Kang, T. W., & Kang, M. (2022). Linking Intellectual Leadership Practices to Sustainability Outcomes: Moderated Mediation Effect of Employees’ Multifunctionality. Sustainability, 14(7), 3855.