تبیین مدل مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری با رویکرد فراترکیب

نوع مقاله : مقاله استخراج شده از پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

2 استاد گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

3 دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

4 استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

اهمیت موضوع مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتل‌داری در سالیان اخیر موردتوجه محققان و فعالان این صنعت در دنیا قرار گرفته و پژوهش‌های متعددی دراین‌رابطه انجام شده است. باوجوداینکه پژوهشگران در تحقیقات مختلف به ابعاد و اثرات مسئولیت‏پذیری اجتماعی پرداخته‏اند، اما تاکنون این عوامل در قالب مدلی مدون تبیین نشده است. لذا در تحقیق حاضر با استفاده از روش مرور نظام‏مند، پژوهش‏های مرتبط از پایگاه‏های نمایه‏سازی استخراج گردید و برای تحلیل کیفی یافته‌ها از روش کدگذاری باز با استفاده از نرم افزار Maxqda استفاده شد. در ادامه و با طی مراحل روش فراترکیب ضمن شناسایی شرایط علّی، مداخله‏گر و زمینه‏ای تأثیرگذار بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل‏ها، راهبردها و اقداماتی در زمینه ارتقاء سطح مسئولیت‏پذیری کارکنان، بازاریابی سبز، مدیریت سبز، صرفه جویی، توسعه مشارکت اجتماعی و غیره شناسایی شدند. همچنین بهبود رضایت ذی‏نفعان، ارتقاء عملکرد هتل و افزایش سطح رفاه اجتماعی، برندسازی و پایداری هتل به عنوان پیامدهای پیاده‏ سازی این راهبردها مشخص گردید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Explaining social responsibility model in hotel industry: A meta-synthesis approach

نویسندگان [English]

  • javad yousefi 1
  • Mahmoud Ziaee 2
  • Mohammad Reza Karimi Alavijeh 3
  • seyed mojtaba mahmoudzadeh 4
1 Ph.D Candidate, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
2 Professor, Department of Tourism Management, AllamehTabataba'i University, Tehran, Iran.
3 Associate Professor, Department of Business Management, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
4 Assistant Professor, Department of Tourism Management, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran
چکیده [English]

In recent years, the importance of social responsibility in hotel industry has been considered by researchers and activists all over the world and several studies have been conducted on this subject. Although researchers have studied the dimensions and effects of social responsibility in various researches, but the factors originating the industry’s social responsibility have not been demonstrated in a model so far. In this study, we used a systematic review  in order to extract related researches from indexing databases.  Then, we went on to analyze data through open coding applying Maxqda software. In next step we used meta-synthesis approach to identify the causal, intervening and contextual conditions and strategies of implementing social responsibility in hotels, such as improving the level of employee responsibility, green marketing, green management, saving, social participation.. Beside these factors, improving stakeholder satisfaction, improving hotel performance and increasing the level of social welfare, branding and sustainability of the hotel were recognized as the consequences of implementing these strategies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • social responsibility
  • hotel industry
  • meta-synthesis
  • systematic review

تبیین مدل مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری با رویکرد فراترکیب

جواد یوسفی  [1] *

محمود ضیائی  **

محمدرضا کریمی علویجه   [2]***

سیدمجتبی محمودزاده ****

تاریخ دریافت: 17/04/1401

تاریخ پذیرش: 07/06/1401

چکیده

اهمیت موضوع مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتل‌داری در سالیان اخیر موردتوجه محققان و فعالان این صنعت در دنیا قرار گرفته و پژوهش‌های متعددی دراین‌رابطه انجام شده است. باوجوداینکه پژوهشگران در تحقیقات مختلف به ابعاد و اثرات مسئولیت‏پذیری اجتماعی پرداخته‏اند، اما تاکنون این عوامل در قالب مدلی مدون تبیین نشده است. لذا در تحقیق حاضر با استفاده از روش مرور نظام‏مند، پژوهش‏های مرتبط از پایگاه‏های نمایه‏سازی استخراج گردید و برای تحلیل کیفی یافته‌ها از روش کدگذاری باز با استفاده از نرم افزار Maxqda استفاده شد. در ادامه و با طی مراحل روش فراترکیب ضمن شناسایی شرایط علّی، مداخله‏گر و زمینه‏ای تأثیرگذار بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل‏ها، راهبردها و اقداماتی در زمینه ارتقاء سطح مسئولیت‏پذیری کارکنان، بازاریابی سبز، مدیریت سبز، صرفه جویی، توسعه مشارکت اجتماعی و غیره شناسایی شدند. همچنین بهبود رضایت ذی‏نفعان، ارتقاء عملکرد هتل و افزایش سطح رفاه اجتماعی، برندسازی و پایداری هتل به عنوان پیامدهای پیاده‏ سازی این راهبردها مشخص گردید.

واژه‌های کلیدی: مسئولیت‏پذیری اجتماعی، هتل، صنعت هتلداری، مرور نظام‌مند، فراترکیب

 

 

مقدمه

توسعه پایدار گردشگری، امروزه نه یک انتخاب که یک ضرورت به‌حساب می‏آید و برای تحقق آن لازم است بازیگران نظام گردشگری نیز نسبت به انجام تعهدات خود در این راستا اهتمام ورزند (ضیائی و رنجبر متعلق،1392: 59). صنعت هتل‏داری به‌عنوان یکی از بازیگران نظام گردشگری نقش کلیدی در جذب و رضایت‌مندی گردشگر دارد و با فراهم‌آوردن تسهیلات و خدمات مهمان‏نوازی که نقش مهمی در ارتقای کیفیت تجربة گردشگر ایفا می‌کند، می‏تواند با اثرات مثبت اقتصادی در مقصد به بهبود سطح رفاه جامعه نیز کمک کند. با این وجود، توسعه این صنعت و فعالیت‌های آن هزینه‏هایی برای جوامع محلی به همراه داشته‏است. ازاین‌رو لازم است دیدگاه‏های صرفاً اقتصادی به صنعت هتل‌داری که منافع آن عاید گروهی از ذی‌نفعان می‌شود با دیدگاه توسعه پایدار که در کنار موضوعات اقتصادی، مقوله‏های اجتماعی و زیست‌محیطی کسب‌وکار را انسجام می‏بخشد تغییر یابد تا در قبال هزینه‌هایی مانند آلودگی‏های زیست‌محیطی، ازدحام و شلوغی و غیره که برای عموم جامعه به وجود می‌آورند منافعی نیز برای گروه‌های مختلفی از افراد جامعه و همچنین مشتریان فراهم کنند.

بررسی تحقیقات صورت‌گرفته در زمینه صنعت هتل‏داری نشان می‌دهد از دهه‌های گذشته دغدغه‌ها نسبت به اثرات زیست‌محیطی و اجتماعی توسعه هتل‌ها و فعالیت‌های آن‌ها در بین هتل‌داران و سرمایه‌گذاران افزایش یافته است و بدین جهت موضوعات پایداری در صنعت هتل‌داری مورد توجه قرار گرفته است. این امر در نتیجه مطالبات مالکان و مدیران برای کاهش هزینه‌های عملیاتی، تغییر نگرش سرمایه‌گذاران نسبت به محیط‌زیست و ظهور هم‌زمان برنامه‏های مسئولیت‏پذیری اجتماعی شرکت‏ها، ایجاد شده است (Goldstein & Primlani, 2012) تا ضمن حفظ و تأمین منافع سازمان‌ها، خواسته‌های ذینفعان متنوع را نیز برآورده نموده و زمینه را برای توسعه پایدار صنعت هتلداری فراهم ‏سازد.

 بعلاوه ازآنجاکه صنعت گردشگری تأثیر شگرفی بر محیط‏زیست و جوامع محلی دارد و به توسعه اقتصادی محلی و منطقه‏ای کمک می‏کند و یکی از پیشران‏های مهم جهانی‌شدن نیز به شمار می‏رود، مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان‏های فعال در این صنعت به آن‏ها کمک می‌کند تا ضمن سازگاری مؤثر با محیط‌های کسب‌وکار محلی، در هر منطقه جغرافیایی مزیت رقابتی نیز به دست آورند (Jiddi & Ibenrissoul, 2020). مسئولیت‏پذیری اجتماعی همچنین در ایجاد روابط خوب با شرکای قوی مفید است و تأثیر گردشگری بر جامعه را نه تنها در مورد مسائل اخلاقی و اجتماعی انجمن‏های تجاری و ذی‌نفعان، بلکه جوامع محلی و محیط‏زیست نیز افزایش می‏دهد. مدیریت مؤثر و مثبت این روابط بین صنعت و جامعه به واسطه مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان و از طریق شناخت و تعهد کارکنان انجام می‏شود (Yılmaz & Yılmaz, 2016). در این راستا، فعالیت‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری می‏تواند از طریق شهرت و اعتبار برند به موفقیت هتل‌ها در بازارهای محلی و عملکرد بهتر آن‏ها منجر شود (Song & Kang, 2019). بدین جهت هتل‌ها به‌عنوان یکی از بازیگران اصلی گردشگری در زمینه ارتقاء مسئولیت‏پذیری اجتماعی، در عمل برنامه‌های جامعی را به کار بسته‏اند و در این جهت برخی از آن‏ها توانسته‏اند مستقیماً این شیوه کسب‌وکار را برای خود تثبیت کنند. تجربه این روش کسب‌وکار در هتل‌های هیلتون دیده می‏شود، که برنامه مسئولیت‏پذیری اجتماعی خود را نه تنها به‌عنوان بخشی در کنار خدمات اصلی که ارائه می‌دهد بلکه به عنوان بخشی از کلیت کسب‌وکار خود می‏داند و در فرایند تصمیم‏گیری ضمن توجه به مسائل زیست‏محیطی، از عوامل مهم ایجاد فضای دوستانه، همدلی و افزایش رضایت کارکنان نیز غافل نمی‏شود و از کارکنان خود به‌عنوان اعضای یک تیم یاد می‏کند که انسجام آن‏ها باعث افزایش درجه پاسخگویی و تشویق آن‏ها به حمایت از تیم می‏شود (Lorenc, 2016).

دراین‌رابطه هرچند در کشورهای مختلف در مورد مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‌ها پژوهش‌هایی صورت‌گرفته است اما ازآنجاکه استانداردهای روشنی برای اجرای آن وضع نشده (Ibarnia et al., 2020) و مؤلفه‌های تأثیرگذار بر آن نیز به‌صورت منسجم تبیین نشده است؛ در تحقیق پیش رو سعی بر آن است با رویکرد فراترکیب پژوهش‏های صورت‌گرفته در مورد مسئولیت‏پذیری اجتماعی تأسیسات اقامتی بررسی گردد و عوامل علّی، زمینه‌ای، مداخله‌گر مؤثر بر آن و نهایتاً راهبردها و اثرات پایبندی به مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‏ها مشخص گردند.

بعلاوه از جمله دلایل اهمیت موضوع برای مطالعه بیشتر می‌توان از جهت نظری به جدید بودن این مفهوم در ادبیات علمی مدیریت هتلداری کشور اشاره کرد و از نظر  عملیاتی نیز نتایج حاصل از پیاده‎سازی مدل مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری می‌تواند به ارتقای سطح مشارکت هتل‌ها در توسعه پایدار جامعه و بهبود عملکرد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی‌شان منجر شود. همچنین باتوجه به این‌که مدل‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی ارائه شده در صنایع مختلف از نظر اجرایی برای صنعت هتلداری کارایی مطلوبی ندارد، انجام چنین پژوهش‌هایی ضروری به نظر می‌رسد.

مبانی نظری پژوهش

پیشینۀ نظری تحقیق

مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان مفهومی چترگونه است که ابعاد و مقوله‏های متعددی را شامل می‏شود. این مفهوم به‌عنوان یک موضوع راهبردی در مطالعات مدیریت موردتوجه قرار گرفته است و سازمان‏ها نیز اقداماتی را در این راستا برای ایجاد اعتماد و رضایت در بین مشتریان، بهبود شهرت و عملکرد سازمانی‏شان توسعه داده‏اند (Gonzalez-Rodriguez et al., 2019; Jalilvand, Nasrolahi Vosta, Kazemi Mahyari, Khazaei Pool, 2017). از نظر مفهومی مسئولیت‏پذیری اجتماعی می‏تواند به‌عنوان فرایندی در نظر گرفته شود که در آن افراد تقاضاهای ذی‌نفعان را در سازمان‏شان شناسایی و راجع به سطح مسئولیت‏پذیری‏شان نسبت به خیر جامعه، محیط و اقتصاد مذاکره و چانه‏زنی می‏کنند. بر این اساس می‏توان مشخص کرد که سازمان‏ها و ذی‌نفعان آن‏ها تا چه اندازه مسئولیت‏پذیری را به رسمیت می‏شناسند و آن را دنبال می‏کنند (Font & Lynes, 2018). ایده اصلی مسئولیت‌پذیری اجتماعی سازمان اساساً این است که سازمان‏ها نه تنها باید در برابر سهام‌داران بلکه در برابر جامعه به‌عنوان یک کل پاسخگو باشند؛ چرا که سازمان‏ها بخشی از جامعه ‏هستند و می‏بایست با افزایش سودآوری و سرمایه‌گذاری مجدد در جامعه به رفاه و معیشت مردم کمک کنند. لذا می‏توان مسئولیت‌پذیری اجتماعی را نوعی راهبرد نه تنها برای کاهش اعتراضات اجتماعی، بلکه راهبردی برای افزایش اعتبار و وجهه مخدوش شده سازمان‏ها نیز دانست (Bilan, 2019)؛ راهبردی که به واسطه آن سازمان اثرات مثبتی روی جامعه برجای بگذارد (Nord, 2006).

به لحاظ تعریف، تعریف‌های متعددی از مسئولیت‌پذیری اجتماعی سازمان ارائه شده است، اما رایج‌ترین و متداول‏ترین تعریف را سازمان بین‏المللی‌ استاندارد[i]

ارائه داده است. طبق استاندارد ایزو 26000، مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان عبارت است از «مسئولیت یک سازمان در قبال تأثیرات تصمیمات و فعالیت‌هایش بر جامعه و محیط‏زیست از طریق رفتار شفاف و اخلاقی که به توسعه پایدار از جمله سلامت و رفاه جامعه کمک می‏کند»(Abram & Jarzabek, 2016, p.11).

پیشینه تجربی تحقیق

بخشی از تحقیقاتی که  تاکنون در مورد «مسئولیت‏پذیری اجتماعی» هتل‏ها صورت گرفته است بر «ارزش افزوده» ناشی از آن اشاره دارد و معتقدند که مسئولیت‏پذیری اجتماعی اگر به‌صورت راهبردی دنبال شود، می‏تواند در ارتقای مزیت رقابتی شرکت‌های هتل‏داری مؤثر واقع شود (Camilleri, 2014; Peña-Miranda et al., 2021; Rodriguez-Fernandez, 2016). حال آنکه یافته‏های برخی دیگر از این مطالعات این «اثربخشی» را زیر سوال برده‏اند (Bohdanowicz & Zientara, 2009). شواهد تجربی نیز مؤید این موضوع است که عمل به مسئولیت‏پذیری اجتماعی با چالش‏هایی مانند تعارض منافع، مشارکت حداقلی ذی‌نفعان در مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان، هماهنگی ضعیف در انجام فعالیت‏ها و سطح پایین آگاهی مواجه است (Farmaki, 2019). چنین مسائلی به ویژه در سازمان‏های گردشگری که ذی‌نفعان متعددی دارد مشهودتر است. ازاین‌رو برای کنترل هر چه بهتر چالش‏ها، همواره رویکرد مدیریت راهبردی برای مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان مورد حمایت قرار گرفته است (همان، 2019) تا ضمن استفاده از قابلیت‏های سازمان در دستیابی به مزیت رقابتی و سودمندی جامعه، زمینه برای بهره‏مندی از رویکردهای نوآورانه و عملی برای مدیریت منافع ذی‌نفعان و دستیابی به پایداری بلندمدت نیز فراهم شود.

یافته‌های عبائیان و خُنگ، کید یئوه و مک‏کیب[ii] (2019) درک عمیق‌تر و دقیق‌تری از انگیزه‌های هتل‌ها برای اجرای طرح‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی ارائه می‌دهد. اصطلاح وضعیت «برد-برد» که دراین‌رابطه ‏استفاده می‏شود به معنای آن است که صرفه‏جویی در هزینه‏ها با به حداقل رساندن اثرات زیست‌محیطی ترکیب می‏شود و بدین ترتیب هم سازمان و هم جامعه از آن سود می‏برند. در همین رابطه ضیائی و رنجبر متعلق (1392) مهمترین انگیزه مدیران هتل‏ها برای پیاده‏سازی مدیریت محیطی را عامل صرفه‏جویی در هزینه‏ها معرفی می‏کنند. هر چند باید توجه داشت که سطح تعهد محیطی هتل‏های ایران و آگاهی مدیران از مفهوم مدیریت محیطی پایین است (رنجبر متعلق، 1391). طبق یافته‏های احمدآبادی (1399) نیز مصرف آب در یکی از گروه‌های هتلداری ایران بهینه نیست و لازم است در این خصوص تدابیری اندیشیده شود؛ تا موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها و آسیب کمتر به محیط‌زیست شود. این واقعیت که تعهد مدیران به محیط طبیعی نیز با ملاحظات اخلاقی هدایت می‌شود، نشان می‌دهد، حتی در محیط کسب‌وکار، علاوه بر انگیزه‌های کارآمدی کسب‌وکار، انگیزه‌های پیچیده‌تری برای مشارکت در مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان وجود دارد که باعث می‏شود نه تنها مدیران به‌عنوان متولیان منابع کمیاب عمل کنند، بلکه جایگاهی اخلاقی برای هتل‌های خود در جامعه نیز ایجاد کنند. در این جهت مطالعات گسترده‌ای صورت‌گرفته است که یافته‌های این تحقیقات نشان می‌دهد علیرغم افزایش علایق پژوهشی در زمینه مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان هنوز هم شکاف‌های مهمی‏در این زمینه در صنعت هتل‏داری وجود دارد (Serra-Cantallops, Peña-Miranda, Ramón-Cardona, & Martorell-Cunill,  2018). معین، کمال و یوسف[iii] (2019) با تحلیل محتوای تحقیقات مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری، تمرکز اولیه آن‌ها را در حوزه اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان (اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی)، تأثیر و اهمیت آن، ادراکات مصرف‌کنندگان و مدیران از این مفهوم می‏دانند و معتقدند در سال‌های اخیر با رشد تحقیقات، تمرکز بیشتر به سمت ارتباطات/گزارش‌دهی مسئولیت‏پذیری اجتماعی، مسئولیت سبز/محیط‌زیست و پایداری معطوف شده است.

در صنعت هتل‏داری ایران یافته‏های مشتاقی یزدی نژاد (1393) و صباغ (1395) نشان می‌دهد مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان بر عملکرد هتل تأثیر مثبت دارد. دودانگه، حاجی‏کریمی، مظفری و کاوش (1401) اثر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر رضایت، وفاداری و اعتماد گردشگران را معنادار و مثبت می‌دانند. منادی (1393) در پژوهش خود نشان می‏دهد دیدگاه مثبت مهمانان نسبت به هتل سبز باعث می‏شود آن‌ها تمایل بیشتری برای اقامت و همچنین مشارکت در اقدامات سبز این هتل‌ها داشته باشند. یزدان‌شناس (1400) در پژوهش خود به این نتیجه رسیده است که تأثیر فعالیت‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر هویت‏یابی و عجین‏شدگی کارکنان مثبت بوده است. همچنین ادراک کارکنان از حمایت سازمانی نقش تعدیل‌کننده مثبتی دراین‌رابطه دارد. هاشم‏پور (1400) معتقد است مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان بر مشارکت سبز، انگیزش و توسعه مهارت سبز در هتل تأثیرگذار است. عظیمی یانچشمه (1399) در بررسی خود نتیجه می‏گیرد دو مفهوم هویت‏یابی مبتنی بر برند کارفرما و کشش شخصیت برند کارفرما بر رضایت و قصد ترک کارکنان تأثیر مستقیم و معنادار دارد.

در جمع‌بندی مطالعات صورت‌گرفته می‌توان گفت، علیرغم وجود پژوهش‌هایی پیرامون اثرات و پیامدهای مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل‌ها و عوامل و شرایط مؤثر بر آن، این موضوعات تاکنون به‌صورت منسجم در یک تحقیق موردمطالعه قرار نگرفته است و در این رابطه تاکنون مدلی ارائه نشده است. لذا پژوهش حاضر را می‌توان پژوهشی بدیع در این زمینه قلمداد کرد.

روش‏  تحقیق

باتوجه‌به اینکه پژوهش حاضر باهدف بررسی و تفسیر تحقیقات گذشته در زمینه مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری صورت‌گرفته است؛ از رویکرد فراترکیب استفاده شده است. فراترکیب رویکردی نظام‏مند برای بررسی و تحلیل کیفی یافته‏های پژوهش‌های گذشته است. این روش به محقق کمک می‌کند تا مفهوم خاصی را در مطالعات مختلف دنبال کند (Thomsen et al., 2012). بنابراین داده‏های این تحقیق از نوع داده‌های ثانویه هستند و پژوهش‌های مرتبط به عنوان جامعه تحقیق مورد مطالعه قرار گرفت. لذا تحقیق از جهت نحوه گردآوری داده‏ها، پژوهشی کیفی و از نظر هدف، جزء پژوهش‏های توصیفی تحلیلی است.

با توجه به اینکه مفهوم مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری از نظر عوامل علّی، زمینه‏ای، مداخله‏گر و پیامدها در تحقیقات گذشته به‏طور منسجم موردمطالعه قرار نگرفته‏است؛ با استفاده از رویکرد فراترکیب و مبتنی بر رهیافت استراوس و کربین در نظریه داده‌بنیاد می‏توان عوامل فوق را در قالب مدلی مناسب مدون ساخت. برای پیاده‌سازی این رویکرد در تحقیق حاضر از الگوی اروین، بُرادرسون و سامرز[iv] (2011)، در قالب شش مرحله به شرح زیر استفاده گردید:

1- تدوین مسئله

در ابتدا بر اساس الگوی فوق سؤالات اصلی تحقیق بطور واضح  به شرح زیر تدوین شد:

  • عوامل علّی، زمینه‏ای و مداخله‏گر مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری کدام‌اند؟
  • پیامدهای اجرای مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری کدام‌اند؟
  • چگونه می‏توان عوامل فوق را در قالب مدل مسئولیت‏پذیری اجتماعی صنعت هتل‏داری منسجم کرد؟

2- شناسایی مطالعات

در مرحله دوم با استفاده از راهبردهای جستجو، تعیین زنجیره‌های جستجو، تنظیم معیارهای غربال‏گری، جستجو در پایگاه‏های اطلاعاتی انجام شد. براین‌اساس باتوجه‌به گستردگی واژگان مورداستفاده در تحقیقات برای پرداختن به مفهوم مسئولیت‌پذیری اجتماعی، جستجوی اولیه به کمک کلیدواژه‏های مطرح شده در جدول 1 صورت گرفت.

برای کسب نتایج کامل‏تر جستجو در میان عناوین، کلیدواژه‏ها و چکیده تحقیقات انجام گرفت و از «و»[v] برای ارتباط دو واژه و از «یا»[vi] برای درنظرگرفتن کلمات مترادف استفاده گردید. برای این کار، جستجوی نظام‏مند در پایگاه‏های مهم نمایه‏سازی پژوهش‏های داخلی و خارجی از سال 1990 تا فوریه 2022 (اسفند 1400) انجام شد. 

 

 

جدول 1 – پایگاه‏های اطلاعاتی و واژگان کلیدی جستجو

واژگان کلیدی

پایگاه‌های اطلاعاتی

Hotel social responsibility/ CSR

Lodging social responsibility/ CSR

Hotel / Lodging Environment management

Green hotel / Lodging

Hotel/ Lodging citizenship

Philanthropy hotel/ Lodging

Sustainable hotel / Lodging

مسئولیت اجتماعی هتل / اقامتگاه

مدیریت زیست‌محیطی هتل / اقامتگاه

هتل سبز

شهروندی سازمانی / شرکتی هتل / اقامتگاه

فعالیت‌های بشردوستانه/خیرخواهانه هتل / اقامتگاه

هتل / اقامتگاه پایدار

www.sciencedirect.com

www.clarivate.com

www.tandfonline.com

www.journals.sagepub.com

www.emerald.com

www.scholar.google.com

www.scopus.com

 

Ganj.irandoc.ac.ir

sci.isc.ac

Sid.ir

Ensani.ir

3- ارزیابی مطالعات

در مرحله سوم به خاطر حجم زیاد تحقیقات جستجو شده، بر اساس سه معیار سامرز و همکاران[vii] (2008)، کیفیت این مطالعات با توجه به سؤالات زیر مورد ارزیابی قرار گرفت:

الف) آیا در عنوان یا چکیده تحقیق به مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری اشاره شده است؟

ب) آیا در مطالعه تأکیدی بر ارائه مدل یا چارچوبی برای مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری وجود دارد؟

ج) آیا در تحقیق به عوامل مختلفی که بر مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‌ها تأثیرگذار باشد و یا پیامدهای آن را مشخص کرده باشد اشاره شده است؟

بر اساس معیارهای فوق بررسی و غربال‌گری تحقیقات به شرح زیر انجام گرفت:

 

 

تحقیقات جستجو شده: 714

تحقیقات برای بررسی چکیده: 462

تحقیقات رده شده بر اساس عنوان: 252

تحقیقات برای بررسی محتوا: 265

 

تحقیقات رده شده بر اساس چکیده: 197

 

تحقیقات نهایی: 111

تحقیقات رد شده بر اساس محتوا: 154

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از 111 تحقیق نهایی، تعداد 88 مطالعه در پژوهش‏های خارجی و تعداد 23 تحقیق در پایگاه‏های نمایه‌سازی فارسی قرار دارد.

4- انتخاب روش مناسب برای تحلیل یافته‏های کیفی

در گام چهارم با استخراج مفاهیم کلیدی از یافته‏های گزارش شده در مطالعات منتخب، چگونگی ارتباط آن‌ها مشخص شد. در این گام برای تحلیل کیفی یافته‌ها از روش کدگذاری با استفاده از نرم افزار مکس‌کیودی‌ای[viii] استفاده شد. در ابتدا به کمک کدگذاری باز و روش تحلیل سطر به سطر، یافته‌های مطالعات در قالب 116 مفهوم شناسایی شد و سپس در 29 زیرمقوله دسته‏بندی گردید. سپس با شناسایی روابط بین زیر مقوله‏ها، 14 مقوله یا موضوع اصلی در یافته‏های تحقیقات پیشین مشخص گردید.

5- ارائه ترکیب یافته‌ها

در پنجمین مرحله که به‌مثابه پلی بین تحقیق و اجراست یافته‏های حاصل از ترکیب برای انتقال دقیق به مخاطبان در قالب جداول 2 تا 6 تنظیم شد.

6- تأمل در فرایند

روش‌های مختلفی مانند انعکاس‏پذیری واقعیت، کنترل و تأمل توسط سایر محققان، کنترل به کمک اعضای تیم تحقیق و بررسی سازگاری با یافته‏های تحقیقات برای تأمل در فرایند وجود دارد (Erwin et al., 2011). در تحقیق حاضر از روش کنترل به کمک اعضای تیم تحقیق و بررسی سازگاری برای تحلیل روایی مقوله‏ها در مدل فراترکیب مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری استفاده شده است. براین‌اساس به کمک اعضای تیم پژوهش در وهله اول سؤالات تحقیق مورد بررسی قرار گرفت تا تناسب و امکان پاسخگویی به آن‏ها مشخص شود. سپس پیرامون نحوه غربال‏گری و ارزیابی مطالعات و روش کدگذاری مفاهیم در میان اعضا تبادل نظر صورت گرفت و نهایتاً در خصوص ارائه ترکیب یافته‏ها، دیدگاه‏ها جمع‏بندی شد که در ادامه و در قسمت یافته‌ها و بحث به آن‏ها اشاره می‌شود. بنابراین روایی نظری نتایج تحقیق را، هم از نظر مفاهیم و هم از نظر روابط بین مفاهیم به واسطه استفاده از دامنه گسترده‏ای از مطالعات، راهبرد سازگاری با الگوی نظری (هماهنگی و همسویی با نتایج سایر تحقیقات)  و استفاده از دیدگاه همکاران (فقیهی و علیزاده، 1384)، می‌توان مورد تأیید قلمداد کرد.

یافته‏های تحقیق

برای ارائه پاسخ روشن به سؤالات تحقیق، مفاهیم مستخرج از یافته‎های پژوهش‌های پیشین به شرح زیر مطرح می‌شود:

پدیده محوری: منظور از پدیده محوری رخدادی اساسی است که برای اداره و کنترل آن مجموعه‏ای از فعالیت‏ها و رفتارها صورت می‏گیرد. هسته مرکزی مباحث در یافته‏های تحقیقات، «مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل» است؛ لذا اقدامات و شرایط مؤثر بر این مفهوم و پیامدهای حاصل از آن مورد بررسی قرار می‌گیرد.

1- شرایط علّی

منظور از شرایط علّی یا سبب‏ساز معمولاً آن دسته رویدادها یا وقایع‏اند که بر پدیده‏ها اثر می‏گذارند (استراس و کربین، 1397: 153). بر این اساس یافته‏های تحقیقات در سه مقوله و هفت زیرمقوله به شرح جدول 2 دسته بندی شدند.

جدول 2- کدها و شرایط علّی

مقوله

زیر مقوله

کد (مفهوم)

منابع

خط مشی و راهبرد

تناسب راهبردی

تأکید هتل‌های آسیایی بر اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی و پایداری متنوع

(Ng & Tavitiyaman, 2020)

(Line et al., 2018)

(Berezan et al., 2014)

(Holcomb et al., 2007)

(Sánchez-Fernández et al., 2016)

(Calveras, 2015)

تأثیر تعلق مکانی بر ارائه خدمات اجتماعی

درنظرگرفتن زمینه‌های فرهنگی اجتماعی مهمانان توسط مدیریت

اهمیت محیط و چشم‌انداز هتل در برنامه‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی

رفتارهای متفاوت مسئولیت‌پذیری اجتماعی متناسب با کشورهای مختلف

انجام رفتارهای متنوع مسئولیت‏پذیری اجتماعی در بین هتل‌ها

رویکرد یکپارچه

اهمیت بالاتر مسئولیت‏پذیری اجتماعی در داخل هتل نسبت به خارج از هتل

(Teanpitthayamas et al., 2021)

(Holcomb et al., 2007)

(Cherapanukorn & Focken, 2014), (Guix & Font, 2020)

(Ko et al., 2019)

(Sudhagar & Samuel, 2019)

(Martínez et al., 2014)

(Tsai et al., 2010)

ذکر مسئولیت‏پذیری اجتماعی در چشم‌انداز 40 درصد هتل‌ها

انگیزه پرداختن به مسئولیت‏پذیری اجتماعی به‌عنوان مبنایی برای عملیات

کاربرد کارت امتیازی متوازن برای تحقق اهداف راهبردی

الگوی پنج‌بعدی برای صنعت هتلداری

معرفی ابعاد نه‌گانه خط‌مشی مسئولیت‏پذیری اجتماعی

ضرورت به‌کارگیری اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی در کل سازمان

ضرورت اتخاذ رویکرد یکپارچه برای برنامه‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی

استانداردها

استفاده از استانداردها برای مشروعیت دادن به اقدامات سبز

(Kleinrichert et al., 2012)

(Ng & Tavitiyaman, 2020)

تأکید هتل‌های غربی بر استانداردهای جهانی مسئولیت اجتماعی

ذینفع محوری

توجه به ذی‌نفعان خارجی

انجام 87 درصد فعالیت‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل برای مشتریان

(Gürlek & Kılıç, 2021)

(Xiao et al., 2016)

(Smith & Ong, 2015)

(Alrousan et al., 2015)

(Dewi et al., 2017)

 

ادغام ابعاد حقوقی، اخلاقی و بشردوستانه برای حمایت از  مصرف‌کنندگان

اهمیت ذی‌نفعان خارجی در اجرای برنامه‏های مسئولیت اجتماعی

مطالبه ذی‌نفعان برای اخلاقی و اقتصادی بودن مدل کسب‌وکار هتل

تأثیر مثبت ادراک ساکنان از مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل بر نگرش به گردشگری

اهمیت توجه به نیازهای سهام‌داران

ضرورت‌های مدیریت منابع انسانی

ضرورت آموزش مهمانان دررابطه‌با مزایای مسئولیت‌پذیری اجتماعی

(Berezan et al., 2014)

(Font et al., 2012)

(Hu et al., 2019), (Ng & Tavitiyaman, 2020)

(Abaeian et al., 2014), (Ketschau, 2017), (Baicu et al., 2019)

 (صلواتی و همکاران،1392)

تطابق سیاست‌های منابع انسانی با قوانین محلی

اهمیت تأمین نیازهای رفاهی کارکنان

ضرورت توسعه آموزش‌های ویژه برای یادگیری و ارتقای یادگیری

ضرورت تشویق مشارکت کارکنان

ارتباط میان اخلاق حرفه‌ای و مسئولیت اجتماعی

موضوعات رفتاری

نگرش مدیران

رابطه مثبت بین نگرش مدیران کل هتل و درک آنها از مسئولیت اجتماعی

(Holcomb & Smith, 2017)

ادراک مثبت مدیران کل هتل‌های کوچک از فرهنگ مسئولیت اجتماعی

نگرش و رفتار مشتریان

تأثیر نگرش زیست‌محیطی مشتریان بر قصد مدیریت هتل سبز

(Verma et al., 2019)

(دودانگه و همکاران،1401)، (نادری مقدم، 1399)، (جعفری،1399)، (حدادی،1397)، (خلیفه سلطانی و همکاران،1396)،(Xiao et al., 2016)

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر رفتار مشتریان

اهمیت نگرش مشتریان بر سبز کردن هتل

اهمیت بالاتر ابعاد قانونی و اخلاقی مسئولیت اجتماعی از نظر مشتری

2- شرایط مداخله‏گر

شرایط مداخله‏گر آن‏هایی هستند که شرایط علّی را تخفیف یا به نحوی تغییر می‏دهند و بیشتر برخاسته از اوضاع‌واحوال غیرمنتظره و اتفاقی‏اند که لازم است با عمل/ تعامل به آن‏ها پاسخ داده شود (استراس و کربین، 1397: 153). مفاهیم موجود در یافته‏های تحقیقات در این رابطه در دو مقوله و پنج زیرمقوله دسته بندی شدند (جدول 3).

جدول 3- کدها و شرایط مداخله‏گر

مقوله

زیر مقوله

کد (مفهوم)

منابع

موضوعات ادراکی

دانش و آگاهی مشتریان و کارکنان

تأثیر ادراک کارکنان از مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر هویت سازمانی

(Park & Levy, 2014), (Martínez et al., 2014)

(Abaeian et al., 2014)

تأثیر آگاهی در مورد هتل سبز بر افزایش تقاضا و حمایت مهمانان

فرهنگ سازمان

تأثیر فرهنگ سازمان بر ابعاد مسئولیت‌پذیری اجتماعی

(Gonzalez-Rodriguez et al., 2019)

شرایط اجرایی

چالش‌های اجرایی

شکاف‌های اجرایی بیشتر در هتل‌های بزرگ

(Font et al., 2012)

(Cherapanukorn & Focken, 2014)

(Borbon, 2020)

(Suárez-Serrano, 2009)

(Bissoon, 2018)

عدم وجود یک دستورالعمل پذیرفته شده برای اجرای مسئولیت‌پذیری اجتماعی

شرایط محیطی و رشد جمعیت رایج‌ترین مشکلات اجرای مسئولیت‏پذیری اجتماعی

فاصله صنعت هتلداری در مسئولیت‌پذیری اجتماعی از دیگر صنایع

تمایل به سوگیری در ارائه گزارش‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی

تسهیلگری دولت

نقش دولت در تسهیل انگیزه‌های قانونی و اقتصادی

(Abaeian et al., 2014), (Dewi et al., 2017), (Punitha & Mohd Rasdi, 2013)

 مقررات حمایتی دولت از اقدامات مدیریت زیست‌محیطی

نقش دولت در ارائه اطلاعات در مورد مزایای مسئولیت‌پذیری اجتماعی

شرایط محیطی

استفاده از برنامه مسئولیت‌پذیری اجتماعی برای کاهش اثرات کرونا

(Gürlek & Kılıç, 2021)

3- شرایط زمینه‏ای

شرایط زمینه‏ای مجموعه خاصی از شرایط‏اند که مختص یک ‌زمان و مکان بوده و در مجموع اوضاع‌واحوال یا مسائلی را به وجود می‌آورند که اشخاص با عمل / تعامل‏های خود به آن‏ها پاسخ می‏دهند (استراس و کربین، 1397: 154)؛ در واقع این شرایط همان مقتضیات زمانی و مکانی هستند که به رفتار افراد شکل می‌دهند. براین‌اساس طبق جدول 4، پنج زیرمقوله عوامل زیست محیطی، حقوقی، اقتصادی، فناوری و اجتماعی - فرهنگی در مقوله شرایط زمینه ساز تعریف شدند.

 

جدول 4- کدها و شرایط زمینه ای

مقوله

زیر مقوله

کد (مفهوم)

منابع

شرایط زمینه‌ساز

عوامل زیست‌محیطی

ارتباط مثبت اقدامات مدیریت زیست‌محیطی با انتظارات از ذی‌نفعان

(Ouyang et al., 2019)

(Punitha & Mohd Rasdi, 2013)

ارتباط مثبت اقدامات مدیریت زیست‌محیطی با استانداردهای صنعت

ارتباط مثبت اقدامات مدیریت زیست‌محیطی با مقررات حمایتی دولت

عوامل حقوقی

حمایت حقوقی از  مصرف‌کنندگان

(Xiao et al., 2016)

اهمیت حوزه حقوقی در مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل

عوامل اقتصادی

تأثیر ابعاد بهره‌وری بر راهبرد مسئولیت‏پذیری اجتماعی

(Calveras, 2015)

فناوری و نوآوری

به‌کارگیری روش‌های جدید پیاده‌سازی مسئولیت‏پذیری اجتماعی

(Alrousan et al., 2015)

(Hsiao & Chuang, 2015)

(Abaeian et al., 2014)

 

ارائه مدل مفهومی نوآوری سبز مبتنی بر ارزش مشترک

 اشتراک‌گذاری بهترین روش‌ها

توسعه فناوری‌های نوین و کم‌هزینه

عوامل اجتماعی - فرهنگی

اولویت مسائل اجتماعی نسبت به مسائل زیست‌محیطی برای ذی‌نفعان خارجی

(Boğan et al., 2021)

(Abaeian et al., 2019)

توجه به ارزش‌های اخلاقی و هنجارهای فرهنگی در مسئولیت‌پذیری اجتماعی

4- عمل / تعامل‏های راهبردی

عمل / تعامل‏های راهبردی کنش‏های هدفمند و عمدی هستند که برای حل یک مسئله صورت می‏گیرند و با صورت گرفتن آن‏ها پدیده شکل می‏گیرد (استراس و کربین، 1397: 155). یافته‏های تحقیقات در این زمینه در پنج مقوله و شش زیرمقوله به شرح جدول 5 دسته‏بندی شدند.

جدول 5- کدها و مقوله‌های عمل / تعامل‌های راهبردی

مقوله

زیر مقوله

کد (مفهوم)

منابع

راهبرد بازاریابی

بازاریابی سبز

مسئولیت‏پذیری اجتماعی به‌عنوان راهبرد تمایز محصول هتل

(Calveras, 2015), (Punitha & Mohd Rasdi, 2013)

(حدادی،1397)، (فندرسکی نژاد، 1398)

(مشتاقی یزدی نژاد،1393)

رابطه میان مسئولیت‏پذیری اجتماعی و راهبردهای بازاریابی

بازاریابی سبز به‌عنوان ابزاری برای اجرای مسئولیت‏پذیری اجتماعی

تأثیر جهت‌گیری بازار بر مسئولیت‏پذیری اجتماعی

راهبرد مدیریت منابع انسانی

ارتقاء رفتار مسئولانه کارکنان

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر تعهد کارکنان

(Wang et al., 2020), (Henderson, 2007)

(Akbari et al., 2021), (Wiastuti, 2016),

(Okumus et al., 2019)

(AlSuwaidi et al., 2021)

(Zhao & Zhou, 2021), (Bavik, 2019), (Bu et al., 2022)

(Guzzo et al., 2022)

(Bibi et al., 2022)

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر تعامل کارکنان

ارتباط مسئولیت‌پذیری اجتماعی و وفاداری کارکنان

تأثیر قصد کارکنان و محیط کار بر رفتار زیست‌محیطی کارکنان

تأثیر راهبرد زیست‌محیطی هتل در تعدیل رفتار سبز کارکنان

مسئولیت‏پذیری اجتماعی پیشران رفتار سبز کارکنان

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر عجین شدگی کاری

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر جستجوی شغل داوطلبان

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر شادی کارکنان

راعبرد مدیریت سبز

به‌کارگیری شیوه‏های سبز

تأثیر اجرای روش‌های عملکرد پایدار بر بهبود محیط

(Kapiki, 2012)

(Rahman et al., 2012)

(Chan et al., 2014)

(Ng & Tavitiyaman, 2020)

(Abaeian et al., 2014)

استقبال بیشتر هتل‌های زنجیره‌ای از روش‌های سبز

تأثیر رفتار زیست‌محیطی بر اجرای شیوه‌های سبز

توجه به منابع انرژی

ضرورت انجام اقدامات سازگار با محیط‌زیست

صرفه‏جویی

تأثیر کم اندازه هتل در تلاش هتل‌ها برای مدیریت مصرف انرژی

(Rahman et al., 2012)

(Font et al., 2012)

(Abaeian et al., 2014)

(Mohamed Sadom et al., 2022)

صرفه‌جویی برای ارتقای عملکرد زیست‌محیطی

ارائه راه‌حل‌های صرفه‌جویی در هزینه برای هتل‌ها

تأثیر تبلیغات محیطی و برچسب‌گذاری بر صرفه‌جویی

تأثیر نگرش سبز بر صرفه‌جویی

راهبرد مشارکت

توسعه مشارکت اجتماعی

مشارکت در برنامه‌های محلی با انجام اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی

(Smith & Ong, 2015), (Cech et al., 2018) (Tanja Planinc et al., 2020), (Appiah, 2019), (Zhang et al., 2021)

(Gürlek & Kılıç, 2021)

انجام پنجاه‌درصد فعالیت‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل برای جامعه

راهبرد توسعه

تحقیق و توسعه

ضرورت مطالعه مسئولیت‌پذیری اجتماعی در کشورهای مختلف

(Cherapanukorn & Focken, 2014), (Rhou & Singal, 2020)

(T. Planinc et al., 2014)

(Han & Yoon, 2015)

(Wong et al., 2020)

(Font & Lynes, 2018)

 

معرفی فرمول‌های محاسبه مسئولیت‌پذیری اجتماعی

ارائه مدل رفتار خرید دوستدار محیط‏زیست

شناسایی مقیاس برای اندازه‌گیری عملکرد مسئولیت‌پذیری اجتماعی

ضرورت تحقیق در مورد نقش جوامع و اکوسیستم‌ها به‌عنوان ذی‌نفعان

ضرورت تحقیق در مورد تأمین‏کنندگان، سمن‌ها و دولت

5- پیامدها

دررابطه‌با پیامدها نیز باید گفت هر جا انجام یا عدم انجام عمل / تعامل معینی در پاسخ به مسئله‏ای یا به‌منظور اداره یا حفظ موقعیتی از سوی فرد یا افرادی انتخاب شود، پیامدهایی پدید می‏آید. برخی از پیامدها خواسته و برخی ناخواسته‏اند (استراس و کربین، 1397: 156). پیامدها را در سه حوزه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و در نتیجه پایداری هتل قابل تبیین است. با توجه به عدم تفکیک حوزه‏های مختلف عملکرد هتل مقوله اقتصادی – زیست محیطی به صورت توأمان مطرح شد؛ لذا پیامدها در سه مقوله و پنج زیرمقوله مطابق جدول 6 ارائه گردید.

جدول 6- کدها و مقوله‌های پیامدها

مقوله

زیر مقوله

کد (مفهوم)

منابع

اجتماعی

رضایت ذی‌نفعان

تأثیر فعالیت‌های مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر سلامت و ایمنی کارکنان

(Abram & Jarzabek, 2016), (Zhang et al., 2021)

(Bu et al., 2022)

(Wang et al., 2020), (Appiah, 2019), (Hu et al., 2019)

(Mohammed & Rashid, 2018), (Ramkissoon et al., 2020), (Chen et al., 2021), (Kapiki, 2012), (Akbari et al., 2021), (Martínez & Nishiyama, 2019), (Palacios-Florencio et al., 2018)  (دودانگه و همکاران،1401)، (خلیفه سلطانی و همکاران،1396)، (سیادتان، 1398)

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر کیفیت زندگی کاری

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر رضایت شغلی کارکنان

تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی بر رضایت مشتری

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل بر اعتماد مشتریان

تأثیر اجرای روش‌های عملکرد پایدار بر افزایش رضایت و وفاداری مهمانان

افزایش سطح رفاه اجتماعی

اهمیت بالاتر فعالیت‌های بشردوستانه

(Hui-Wen Chuah et al., 2022)

(Dewi et al., 2017)

(Kapiki, 2012)

(Xiao et al., 2016)

(Holcomb et al., 2007)

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی در جلب اعتماد جامعه

تأثیر اجرای روش‌های عملکرد پایدار بر بهبود جامعه

اهمیت بعد بشردوستانه در تعدیل رابطه بین ابعاد و قصد رفتاری

اهمیت فعالیت‌های خیریه برای 80 درصد شرکت‌های هتلداری

اقتصادی- زیست محیطی

بهبود عملکرد

تأثیر شیوه‏های مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر عملکرد

(Rhou & Singal, 2020), (Mariño-Romero et al., 2020), (Teanpitthayamas et al., 2021), (Peña-Miranda et al., 2021), (Bu et al., 2022), (Babajee et al., 2022), (Gonzalez-Rodriguez et al., 2019), (Ghaderi et al., 2019), (Kim, 2018), (Kapiki, 2012), (Ouyang et al., 2019), (Yılmaz & Yılmaz, 2016),   (حمیدیان،1400)،  (نادری مقدم، 1399)،  (سیدزاده،1399)، (هاشم‌پور،1400)، (فندرسکی نژاد،1398)، (صباغ، 1395)

ارتباط مثبت اقدامات مدیریت زیست‌محیطی با عملکرد زیست‌محیطی رقبا

تأثیر اجرای روش‌های عملکرد پایدار بر کاهش هزینه‌ها

تأثیر اجرای روش‌های عملکرد پایدار بر افزایش رزروها

بلندمدت بودن بازدهی سرمایه‌گذاری در مسئولیت‌پذیری اجتماعی

برندسازی

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر ارتقای برند

(Kucukusta et al., 2013), (Martínez & Nishiyama, 2019), (Mohammed & Rashid, 2018), (Liu et al., 2014), (Gonzalez-Rodriguez et al., 2019)

(Dewi et al., 2017), (Akbari et al., 2021), (Palacios-Florencio et al., 2018), (Chen et al., 2021), (حدادی،1397)

تأثیر شیوه‏های مسئولیت‏پذیری اجتماعی مرتبط با کارکنان و مشتریان بر برند

کیفیت برند واسطه بین عملکرد مسئولیت‌پذیری اجتماعی و ترجیح برند

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر افزایش ارزش هتل در جامعه

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر تصویر هتل

تأثیر مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر اعتبار هتل

پایداری

پایداری هتل

ایجاد هتل سبز

(Verma et al., 2019), (Jiang & Kim, 2015),

(Martínez et al., 2013)

(Xu & Gursoy, 2015)

(Ye et al., 2020)

برابری مفهوم مسئولیت‏پذیری اجتماعی با پایداری

ادغام اقدامات پایداری در زنجیره تأمین برای افزایش قدرت رقابت

افزایش سهم تحقیقات مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل در توسعه پایدار

 

با جمع‌بندی یافته‏ها بر اساس رهیافت نظام‏مند در نظریه داده‏بنیاد مدل زیر استخراج شده است:

 

شکل 1- مدل فراترکیب مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل

بحث

بر اساس تحلیل محتوای یافته‏های تحقیقات در زمینه مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان در صنعت هتل‏داری می‏توان گفت بیشتر پژوهش‏ها بر موضوع عملکرد و اثرات مسئولیت‏پذیری اجتماعی متمرکز بوده‏اند و ابعاد مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان نیز در اولویت‏های بعدی تحقیقات بوده است. براین‌اساس مشخص می‏شود در تحقیقات گذشته در زمینه مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری مدل منسجمی که ابعاد و پیامدهای این موضوع را تبیین کند ارائه نشده‏است. با توجه به مدل حاصل شده از این پژوهش هتل‎‌ها تحت تأثیر شرایط علّی، مسئولیت‌پذیری اجتماعی را دنبال‌ می‏کنند و برای تحقق این مهم راهبردهایی در پیش می‌گیرند که شرایط زمینه‌ای و مداخله‌گر بر اجرای راهبردها تأثیر می‌گذارد. نتیجه اجرای راهبردها در قالب پیامدها مشخص شده است. یافته‌های مرتبط با هر یک از اجزای مدل در ادامه بحث می‌شوند.

بادقت در مفاهیم و مقوله‌های شرایط علّی مشخص شد در وهله اول مسئولیت‏پذیری اجتماعی باید به‌عنوان راهبرد سازمان در چشم‏انداز و بیانیه مأموریت هتل‌ها انعکاس یابد تا بتوان برنامه‏‎ها و اقدامات متنوع را متناسب با بافت اجتماعی به‌صورت یکپارچه در کل سازمان و باتوجه ‌به مطالبات ذی‌نفعان مختلف عملیاتی کرد. یافته‏های پژوهشی تیسائی و همکاران (2010)، مارتینز و همکاران (2014)، اِنجی و تاویتیامان[ix] (2020)، لین و همکاران (2018)، اسمیت و انگ[x] (2015)، بوگان و همکاران (2021)، هیو، لیو و کیو[xi] (2019)، کالوراس[xii] (2015)، هولکومب، آپچرچ و اکوموس[xiii] (2007)، لین، هانکس و ژانگ[xiv] (2018)، سانچز-فرناندز، واکا-آکوستا و وارگاس-سانچز[xv] (2016) با این موارد همخوانی دارند.

همچنین ازآنجاکه داشتن انگیزه‏ زیربنای اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی سازمان و مشارکت کارکنان در زمینه مسائل اجتماعی است؛ ضروری است این برنامه‏ها در حوزه کارکنان به‌عنوان فرصت‏هایی برای بهبود مهارت‏های آنان، روابط کاری و تعهد سازمانی تلقی ‏شود؛ لذا این موارد تحت عنوان ضرورت‌های مدیریت منابع انسانی هتل جزء عوامل علّی یا محرِک هتل‌ها به سمت مسئولیت‌پذیری اجتماعی در مدل فراترکیب قلمداد شده است. این موضوع با یافته‏های برزان، میلار و راب[xvi] (2014)، عبائیان و همکاران (2014)، کتسچائو[xvii] (2017)، هو و همکاران (2019)، بایکو، اوهلر-سینکائی، استیت و پاپسکو[xviii] (2019)، انجی و تاویتیامان (2020)، سازگاری دارد. هتل‌ها همچنین باید نسبت به رعایت استانداردها و دستورالعمل‏های جهانی نیز پایبند باشند تا در مواجهه با فرهنگ‏های دیگر دچار چالش ناشی از ارتباط نادرست نشوند. یافته‏های تحقیقات برزان و همکاران (2014)، عبائیان و همکاران (2014)، اویانگ و همکاران (2019)، گُنزالز و همکاران (2019) بر این موضوع تأکید دارند.

توجه مدیران هتل به رعایت استانداردها به‌منظور مشروعیت دادن به اقدامات از جمله عوامل مهم تأثیرگذار برای پیگیری موضوع مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری قلمداد شده است (Kleinrichert et al., 2012; Ng & Tavitiyaman, 2020). هرچند استانداردها، معیارهای جهانی برای مسئولیت‏پذیری اجتماعی را مشخص می‏کنند اما در بستر فرهنگی جوامع مختلف باید متناسب‏سازی و به عبارت دیگر بومی‏سازی شوند.

دررابطه ‌با شرایط زمینه‌ای عوامل مختلف اجتماعی – فرهنگی، اقتصادی، حقوقی، فناوری، زیست‌محیطی به عنوان عوامل تأثیرگذار بر راهبردها مطرح گردید. فرهنگ جوامع و بافت اجتماعی مهم‌ترین بستری است که فعالیت‌های اجتماعی هتل‌ها را جهت داده و شکل می‏بخشد و ازآنجاکه در مسئولیت‌پذیری اجتماعی پاسخگویی سازمان در برابر جامعه دنبال می‌شود؛ لذا راهبردها باید منطبق بر منظومه باورها و ارزش‌های (فرهنگ) جوامع باشد تا دغدغه‏های اجتماعی در چارچوب این منظومه پاسخ داده شود. صنعت هتل‏داری باتوجه‌ به ویژگی‏های متمایز خود در عرصه‏های متنوعی ایفای نقش می‏کند. از جمله این مشخصه‏ها قابلیت اشتغال‌زایی بالای این صنعت است که می‏تواند شغل‏های گوناگونی با توجه سطح مهارت افراد ایجاد کند و با به‌کارگیری افراد مناسب و توانمندسازی آنان، مهارت فردی و اجتماعی آن‏ها را توسعه دهد. اهمیت این موضوع در اثرات مثبتی است که این اقدامات بر جذب کارکنان بااستعداد، رضایت شغلی، روحیه، تعهد، وفاداری، حفظ آن‏ها، رفتار زیست‌محیطی و شهروندی و به‌طورکلی مدیریت منابع انسانی هتل‌ها دارد. این اثرات با یافته‏های تحقیقات وانگ، هو و ژانگ[xix] (2020)، هندرسون (2007)، اکبری و همکاران (2021)، ویاستوتی (2016)، اوکوموس و همکاران (2019)، عبائیان و همکاران (2019)، ژائو و ژو (2021)، باویک (2019)، تیسائی، سو، چِن، لین و چِن[xx] (2012) هماهنگ است.

عوامل اقتصادی به‌عنوان یکی از پایه‏های مفهوم مسئولیت‏پذیری اجتماعی در مدل کارول (1979) به روشنی تبیین شده است و بر اساس آن سازمان‏ها می‎بایست محصولات مورد نیاز افراد جامعه را طوری تولید کنند که از صرفه اقتصادی برخوردار باشند (شافعی و احمدی،1392: 38). طبق یافته‏های کیم (2018) اگر مدیران هتل سرمایه‏گذاری در روابط اجتماعی را افزایش دهند، می‏توانند مزیت رقابتی کسب کرده و سودآوری خود را افزایش دهند. هرچند سودآوری، عملکرد مالی هتل را در کوتاه‌مدت نشان می‏دهد اما سرمایه‏گذاری در اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی به ارتقای ارزش هتل و عملکرد مالی در بلندمدت منجر می‏شود. این موضوع نیز با یافته‏های کاپیکی (2012)، یلماز و یلماز[xxi] (2016) و کیم (2018) همخوانی دارد.

علاوه بر عوامل زمینه‏ای فوق باید خاطرنشان کرد که قوانین و مقررات حقوقی حاکم بر محیط اجتماعی و عوامل فناوری و نوآوری زمینه لازم برای پاسخگویی کارآمد به مطالبات ذی‌نفعان را فراهم می‌سازد. به‌کارگیری فناوری‏های نوین و سبز و نیز روش‌های جدید پیاده‏سازی مسئولیت‏پذیری اجتماعی و به اشتراک‏گذاری بهترین روش‌ها برای دستیابی به حداکثر منافع با حداقل هزینه از جمله یافته‏هایی است که در تحقیقات شیائو و چانگ (2015)، الروسان و همکاران (2015) و عبائیان و همکاران (2014) مورد اشاره قرار گرفته است.

همان‏گونه که پیش‌تر اشاره شد راهبردها تحت‌تأثیر شرایط مداخله‏گر نیز می‏باشند. در خصوص شرایط مداخله‌گر باید گفت همواره عوامل یا موانعی پیشِ روی هتل‌ها قرار دارد که فعالیت‌ها یا راهبردهای مسئولیت‏پذیری اجتماعی آن‏ها را تحت‌تأثیر قرار می‏دهند. به‌عنوان مثال در سال‏های اخیر بروز بحران‏هایی مانند همه‏گیری کووید 19 باعث توجه بیش از پیش هتل‌ها به برنامه‏ها و اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی شده است. البته فرهنگ سازمان، دانش و آگاهی کارکنان و مشتریان و مطالبه آنان نیز بر نوع اقدامات آن‏ها تأثیرگذار بوده است. توجه به این موارد در مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‌ها با نتایج حاصل از پژوهش‏های اِنجی و تاویتیامان (2020)، گورلک و کلیک (2021)، اویانگ و همکاران (2019)، گونزالز-رودریگز، مارتین-سمپر، کوسگلو و اکوموس[xxii] (2019) سازگاری دارد. بعلاوه افزایش آگاهی مشتریان در مورد هتل‌های سبز سبب افزایش تقاضا و حمایت آنان از این قبیل هتل‌ها می‏شود. درکنار حمایت مشتریان، باتوجه‌به تأثیر مثبت سیاست‏های اطلاع‏رسانی و آگاهی‏بخشی دولت در مورد مزایای مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر تشویق و پیگیری این موضوع از سوی هتل‌ها، عامل تسهیلگری دولت نیز می‌تواند فعالیت‌های اجتماعی هتل‌ها را تحت‌تأثیر قرار دهد؛ که یافته‌های عبائیان و همکاران[xxiii] (2014)، الروسان، بدر و ابوعمود[xxiv] (2015)، و دِوی، ماترام و سویانترا[xxv] (2017) نیز آن‏را تأیید می‏کند.

از نظر عملیاتی نیز وجود برخی چالش‏ها مانند رشد جمعیت، تغییرات اقلیمی و نبود یک تعریف یا دستورالعمل واحد برای اجرای مسئولیت‏پذیری اجتماعی در هتل‌ها، پیاده‌سازی این مهم را در صنعت هتلداری (به‏ویژه در هتل‌های بزرگ) با مشکل مواجه ساخته است (Borbon, 2020; Cherapanukorn & Focken, 2014).

بخش مهم دیگری که در مدل ارائه شده است در مورد راهبردهای پیاده‏سازی مسئولیت‏پذیری اجتماعی است. طبق یافته‌ها راهبردهای بازاریابی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت سبز، تحقیق و توسعه و مشارکت اجتماعی تحقق مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‌داری را میسّر می‏سازد. از منظر راهبرد توسعه، یافته‏های برخی از پژوهشگران در حوزه پژوهش‏های مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‏داری نیز نشان می‏دهد با وجود اینکه تحقیقات نسبتاً زیادی دررابطه ‌با گروه‏های ذینفع خاص وجود دارد، اما در مورد تأمین‏کنندگان، سازمان‏های مردم نهاد (سمن‏ها)، دولت و همچنین نقش جوامع محلی و اکوسیستم‏ها به‌عنوان ذی‌نفعان مطالعات کمتری صورت‌گرفته است. این موارد با یافته‏های چراپانوکورن و فوکن[xxvi] (2014)، رو و سینگال[xxvii] (2020) و فونت و لینز[xxviii] (2018) هماهنگ است.

هتل‌ها با راهبردهای مدیریت سبز سعی می‏کنند ضمن پاسخ به دغدغه‏های زیست‌محیطی و اجتماعی ذی‌نفعان، با ایجاد تمایز در محصول خود به بهبود وجهه هتل در میان ذی‌نفعان داخلی و خارجی کمک نموده و با تأثیر بر رفتار خرید مشتریان، آنان را به سمت خود جذب نمایند. یافته‏های تحقیقات سوآرز-سرانو[xxix] (2009)، کوکاکوستا، ماک و چان[xxx] (2013)، چِن و همکاران[xxxi] (2014)، لیو و همکاران[xxxii] (2014)، عبائیان و همکاران (2014)، کالوراس (2015)، محمد و رشید[xxxiii] (2018)، مارتینز و نیشییاما[xxxiv] (2019) در همین راستا ارزیابی می‌شود. راهبردهای مدیریت زیست‌محیطی و صرفه‌جویی، هم با ایجاد ارزش افزوده برای هتل‌ها و هم پاسخگویی به انتظارات ذی‌نفعان در راستای عمل به تعهدات پایداری از جمله راهبردهای مناسب برای پیاده سازی مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری تشخیص داده شدند که با یافته‌های عبائیان و همکاران (2014)، چان، هون، چان و اوکوموس[xxxv] (2014)، اسمیت و اُنگ (2015)، چک، جیندریچوسکا و نئوباوئر[xxxvi] (2018)، هماهنگ و همسو است.

رفتار مسئولانه کارکنان به‌عنوان مهم‌ترین ذینفع داخلی هتل که ناشی از اثرات مسئولیت‏پذیری اجتماعی بر آنان در ابعاد مختلفی مانند هویت سازمانی، رضایت شغلی، وفاداری، تعهد، کیفیت زندگی کاری، شادمانی و غیره بوده است در مطالعات مختلف مورد تأکید محققان واقع شده است؛ لذا راهبرد مدیریت منابع‏انسانی مبتنی بر مسئولیت‏پذیری اجتماعی در رفع و پیشگیری از چالش‏ها و مشکلات حوزه منابع انسانی هتل می‏تواند مثمرثمر واقع شود. در این رابطه یافته‏های هندرسون[xxxvii] (2007)، اکبری، نظریان، فرودی، سیدامیری و عزت‏عبدی‏پور[xxxviii] (2021)، ویاستوتی[xxxix] (2016)، اوکوموس،کوسگلو، چان، هون و آوکی[xl] (2019)، السوایدی، عید و آگاگ[xli] (2021)، ژائو و ژو[xlii] (2021)، باویک[xliii] (2019)، بو و همکاران[xliv] (2022) و بیبی، خان، حیات، پانیلو، علم و فرید[xlv] (2022) با این موضوع سازگار است.

آخرین بخش مدل فراترکیب مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل، پیامدهای اجرای آن است. در این خصوص بهبود عملکرد هتل‌ها پرتکرارترین پیامد پیاده‏سازی برنامه‏های مسئولیت‏پذیری اجتماعی در هتل‌ها است که در زمینه‏های مختلف اجتماعی، زیست‌محیطی، اقتصادی، رضایت ذی‌نفعان و پایداری هتل در یافته‏های تحقیقات مشخص شده است. از آنجا که مدیریت زیست‌محیطی در هتل‌ها می‌تواند اقدام مناسبی برای اثبات تعهدشان به حفاظت از محیط‏زیست باشد، انگیزه مهم دیگر در پیگیری این مهم صرفه‏جویی در هزینه‏ها است. این موضوع در مطالعات مختلفی مانند نورد[xlvi] (2006) فونت، والمسلی، کوگوتی، مک کومب و هاسلر[xlvii] (2012)، عبائیان و همکاران (2014)، فارمکی (2019)، محمدسادُم، کوکب، محمد و حسین[xlviii] (2022) مورد تأکید قرار گرفته است. ایجاد «هتل‌های سبز» نیز جزء ابتکارات زیست‌محیطی است که در راستای کم‌کردن اثرات منفی هتل‌ها بر محیط‏زیست دنبال شده‌است. هتل‌های سبز بر مسائلی مانند کاهش تولید زباله، صرفه‌جویی در آب و انرژی تمرکز دارند (Holcomb et al., 2007). در راستای ایجاد هتل‌های سبز، ادغام و یکپارچگی اقدامات پایداری در زنجیره تأمین هتل‌ها نیز ضمن توسعه روش‌های عملکرد پایدار به افزایش قدرت رقابت‏پذیری آن‏ها کمک می‏کند و با انجام فعالیت‏های اجتماعی مانند اقدامات خیریه و عام‏المنفعه، ارتقای سطح رفاه اجتماعی را به دنبال دارد. این موارد در یافته‏های تحقیقات کاپیکی (2012)، ژو و گورسوی (2015)، جیانگ و کیم[xlix] (2015)، ژیائو، یونجونگ و لی[l] (2016)، وِرما، چاندرا و کومار[li] (2019) هیو-وِن چوآه، سوجانتو، سولیستیوانا و چنگ‏ژی‏آ[lii] (2022) مورد تأکید قرار گرفته است.

پیامد مهم دیگر پیاده‏سازی مسئولیت‏پذیری اجتماعی در هتل‌ها، ایجاد اعتبار، شهرت و ارزش برای آن‏ها یا به عبارت دیگر برندسازی است؛ که در مطالعات کوکاکوستا و همکاران (2013)، مارتینز و نیشییاما (2019)، محمد و رشید (2018)، سوآرز-سرانو (2009)، لیو، ونگ، شی، چو و بروک[liii] (2014) و دِوی و همکاران (2017) نیز به آن‏ها اشاره شده‏است. بعلاوه نباید از نظر دور داشت که ارتقاء رضایت‏مندی ذینفعان و سطح رفاه اجتماعی در جوامع محلی نیز از پیامدهای ویژه اجرای برنامه‏های مسئولیت‌پذیری اجتماعی در هتل‌ها به حساب می‌آید که در کنار ارتقاء عملکرد، برندسازی و پایداری هتل در مدل پژوهش حاضر به آن‏ها توجه شده است.

نتیجه‌گیری و پیشنهادات

با توجه به اینکه هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل تأثیرگذار بر تحقق مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری و تعیین پیامدهای آن بود؛ یافته‏های حاصل از تحقیقات در قالب مدلی تبیین گردید. این مدل با ارائه یک نگاه جامع و راهبردی به موضوع مسئولیت‏پذیری اجتماعی ضمن اینکه زمینه‏های مناسب برای کسب مزیت رقابتی هتل‌ها را روشن می‏کند دستیابی هتل‌ها به اهداف تجاری و پایداری را نیز تسهیل می‏نماید. بر این اساس مشخص می‌شود شرایط زمانی و مکانی بر انتخاب راهبرد مناسب برای توسعه مسئولیت پذیری اجتماعی تأثیرگذار است و نمی‌توان از الگویی واحد در همه صنایع و موقعیت‌ها بهره برد. بنابراین پیشنهاد می‏شود به کمک یافته‌های این تحقیق در کشورها و مناطق مختلف متناسب با شرایط خاص هر منطقه، مدل مناسب مسئولیت‌پذیری اجتماعی صنعت هتلداری تدوین شود. بعلاوه از جهت عملیاتی، هتل‌ها متناسب با اقتضائات محلی و جهانی می‌بایست برنامه‏های مسئولیت‌پذیری اجتماعی متنوعی طراحی و توسعه ‏دهند تا ضمن ارتقای سطح آگاهی مشتریان و کارکنان، نیازها و انتظارات آن‏ها را پاسخگو بوده و در صورت بروز بحران از تاب‏آوری بالاتری برای مقابله با آسیب‏ها برخوردار باشند.

همچنین طبق یافته‌ها برای نهادینه شدن مسئولیت‌پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری لازم است این رویکرد در چشم‏انداز هتل لحاظ شود تا با همسویی بین منابع داخلی، توانایی‏های هتل‌ها و فرصت‏های خارجی (ایجاد تناسب راهبردی)، فعالانه از قابلیت‌های سازمانی بهره برداری شود. در این راستا به مدیریت هتل‏ها پیشنهاد می‌شود با اتخاذ رویکرد یکپارچه مبتنی بر تفکر نظام‏مند، ضمن هدایت فرایندهای عملیاتی هتل به سمت رفتارهای مسئولانه اجتماعی، پایداری هر چه بیشتر سازمان‌شان را رقم بزنند. بعلاوه باید توجه داشت مطالبه مشتریان و اهمیت دادن آنان به اقدامات سبز و اجتماعی هتل‌ها باعث می‌شود هتل‌ها برای افزایش درآمدزایی خود نسبت به انجام چنین فعالیت‌هایی ترغیب شوند. لذا هتل‏ها برای حرکت در این جهت نیازمند توسعه آموزش، یادگیری و مشارکت کارکنان در فعالیت‌های اجتماعی و زیست‌محیطی هستند تا بتوانند نیازهای مشتریان، کارکنان و سایر ذی‌نفعان را برآورده کنند. از این‌رو اقدامات بازاریابی و مدیریت منابع انسانی سبز برای مدیریت هتل پیشنهاد می‌شود.

 طبق آنچه گذشت می‌توان دو بُعد داخل و خارج سازمان را در تحقق مسئولیت‌پذیری اجتماعی هتل‌ها حایز اهمیت دانست. در داخل توجه به کارکنان و تأمین خواسته‏ها و انتظارات آنان و در بیرون سازمان تأمین خواسته‏های مشتریان، سهامداران و سایر ذی‌نفعان ضروری به نظر می‏رسد. در این میان به منظور جلوگیری از تعارض منافع بین ذینفعان مختلف لازم است با گفتگوی وفاق‏جویانه خواسته‏ها و انتظارات گروه‏های مختلف متعادل و برای برآورده ساختن آن برنامه‏ریزی لازم صورت گیرد. راهبرد توسعه مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی با نزدیک‌کردن دیدگاه‌ها و افزایش آگاهی ذینفعان نسبت به یکدیگر، فرصت‌های هم‌افزایی مناسبی برای همه افراد و گروه‌ها به وجود می‎آورد که با استفاده از آن می‌توانند منافع مورد نظرشان را به‌دست آورند. البته باتوجه‎به ماهیت اجتماعی-تجاری هتل‌ها به اعتقاد نگارندگان، بیش از همه شناخت مسائل اجتماعی محیط فعالیت هتل‌ها در اولویت قرار دارد و از این‌رو تدوین راهبرد توسعه تحقیقات مسئله‌محور به مدیران هتل‌ها پیشنهاد می‌شود تا اقدامات مسئولیت‌پذیری اجتماعی هدفمند و متناسب با شرایط و واقعیت‌های موجود صورت پذیرد.

علاوه‌براین، به نظر می‏رسد با انجام اقدمات اجتماعی، نگرانی برای سودآوری و عملکرد به طور قابل‌توجهی کاهش می‏یابد و توسعه سطح مشارکت اجتماعی هتل‌ها در برنامه‌های جوامع محلی و انجام امور عام‏المنفعه و خیریه، ضمن ایجاد ذهنیت مثبت در میان ساکنان بومی، افزایش مشروعیت اقدامات هتل‌ها و پذیرش آن‌ها از سوی مردم را باعث خواهد شد. این موضوع صرف‌نظر از اینکه در مواقعی صرفاً برای ارتقای تصویر و شهرت سازمان و به‌عبارتی سبزشویی (تطهیر سبز) دنبال می‏شود، متناسب با باورهای مدیریتی و انجام کارهای خوب برای جامعه صورت می‏گیرد تا موجب ارتقای سطح رفاه اجتماعی و افزایش رضایت ذینفعان هتل شود. در راستای انجام اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی به منظور دستیابی به پایداری هر چه بیشتر هتل‏ها به مدیران و مالکان پیشنهاد می‌شود با بهره‌گیری از اصول طراحی پایدار و استفاده از منابع تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی ضمن صرفه‌جویی در هزینه‌ها، با آگاهی‏بخشی، مهمانان را به کاهش مصرف آب و انرژی در اتاق‌های خود تشویق کنند. پیشنهاد استفاده مجدد از حوله، ملحفه و سایر لوازم شخصی در اتاق می‌تواند منجر به صرفه‌جویی قابل‌توجهی در هزینه‏های مصرف انرژی و تهیه ملزومات بهداشتی اتاق شود. در این رابطه استفاده از محرک‌های اقتصادی مانند ارائه تخفیف و یا پرداخت وجه کمتر در ازای مصرف کمتر توصیه می‌شود.

سهم دانش‌افزایی پژوهش حاضر در چند بخش قابل‌ارائه است: اولاً مقوله‏های مطرح شده در مدل فراترکیب را می‏توان وجه تمایز پژوهش پیش رو دانست که با تحلیل و تلفیق مفاهیم ارائه شده در تحقیقات پیشین به‌دست‌آمده است؛ بنابراین به این شکل و در قالب مدل منسجم تاکنون مطرح نشده است و ازاین‌جهت نوآوری پژوهش حاضر نیز محسوب می‌شود. بعلاوه در این مدل مقوله‏ها و زیر مقوله‏ها و مفاهیم دسته‏بندی شده می‏تواند مبنای مناسبی برای سنجش مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری قرار گیرد. ثانیاً از بُعد روش، در بررسی‏های صورت‌گرفته پیرامون مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‌داری، مشخص شد هیچ پژوهشی بر اساس روش فراترکیب صورت نگرفته است و ازاین‌جهت تحقیق حاضر متمایز از سایر تحقیقات است. از منظر کاربردی نیز ازآنجاکه مدلی برای پیاده‌سازی مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتل‌داری ارائه نشده است، از مدل فراترکیب این پژوهش می‏توان به‌منظور طراحی مراحل و اقدامات مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‌ها استفاده نمود. از جهت نظری و در پژوهش‏های آینده مدل ارائه شده می‏تواند در طراحی مدل بومی و اختصاصی مسئولیت‏پذیری اجتماعی هتل‌ها مورداستفاده قرار گیرد. ازاین‌رو پیشنهاد می‏شود تحقیقاتی بر اساس این مدل در گروه‏های هتل‏داری ایران و همچنین هتل‌های یک تا پنج ستاره به تفکیک انجام شود و نتایج حاصل با هم مقایسه شوند. همچنین برای عملیاتی کردن هر چه بیشتر مفهوم مسئولیت‏پذیری اجتماعی در صنعت هتلداری، انجام تحقیقی به‌منظور ارائه مدل پیاده‏سازی این مهم در صنعت هتلداری ضروری به نظر می‌رسد. به‌عنوان پیشنهاد دیگر برای تحقیقات آینده می‏توان مدل کیفی تولید شده در این پژوهش را در یک جامعه آماری مشخص به کمک روش مدل‏سازی معادلات ساختاری برازش نمود و میزان همبستگی ابعاد و مؤلفه‌های مدل را سنجید.

پی‌نوشت‌ها

  1. ISO 2. Abaeian, Khong, Kyid Yeoh & McCabe
  2. Moyeen, Kamal & Yousuf 4. Erwin, Brotherson & Summers
  3. And 6. Or
  4. Summers et al. 8. Maxqda
  5. Ng & Tavitiyaman 10. Smith & Ong
  6. Hu, Liu & Qu 12. Calveras
  7. Holcomb, Upchurch & Okumus 14. Line, Hanks & Zhang
  8. Sánchez-Fernández, Vaca-Acosta, & Vargas-Sánchez
  9. Berezan, Millar & Raab 17. Ketschau
  10. Baicu, Oehler-Sincai, State & Popescu 19. Wang, Hu & Zhang
  11. Tsai, Hsu, Chen, Lin & Chen 21. Yılmaz & Yılmaz
  12. Gonzalez-Rodriguez, Martin-Samper, Koseoglu & Okumus
  13. Abaeian et al. 24. Alrousan, Bader & Abuamoud
  14. Dewi, Mataram & Siwantara 26. Cherapanukorn & Focken
  15. Rhou & Singal 28. Font & Lynes
  16. Suárez-Serrano 30. Kucukusta, Mak & Chan
  17. Chen et al. 32. liu et al.
  18. Mohammed & Rashid 34. Martínez & Nishiyama
  19. Chan, Hon, Chan & Okumus 36. Cech, Jindrichovska & Neubauer
  20. Henderson
  21. Akbari., Nazarian, Foroudi, Seyyed Amiri & Ezatabadipoor
  22. Wiastuti 40. Okumus, Köseoglu, Chan, Hon & Avci
  23. AlSuwaidi, Eid & Agag 42. Zhao & Zhou
  24. Bavik 44. Bu et al.
  25. Bibi, Khan, Hayat, Panniello, Alam & Farid
  26. Nord
  27. Font, Walmsley, Cogotti, McCombes & Häusler
  28. Mohamed Sadom, Quoquab, Mohammad & Hussin
  29. Jiang & Kim
  30. Xiao, Yoonjoung & Lee 51. Verma, Chandra & Kumar
  31. Hui-Wen Chuah, Sujanto, Sulistiawan & Cheng-Xi Aw

53. Liu, Wong, Shi, Chu & Brock

 

* دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران (yoosefi.javad@gmail.com)

** استاد گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

*** دانشیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه علامه طباطبائی ، تهران، ایران

**** استادیار گروه مدیریت جهانگردی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال هفدهم، شمارۀ 66، تابستان 1401، صفحه 94-57

 

[i] - ISO

[ii]- Abaeian, Khong, Kyid Yeoh & McCabe

[iii] - Moyeen, Kamal & Yousuf

[iv] - Erwin, Brotherson & Summers

[v] - And

[vi] - Or

[vii] - Summers et al.

[viii] - Maxqda

[ix] - Ng & Tavitiyaman

[x] - Smith & Ong

[xi] - Hu, Liu & Qu

[xii] - Calveras

[xiii] - Holcomb, Upchurch & Okumus

[xiv] - Line, Hanks & Zhang

[xv] - Sánchez-Fernández, Vaca-Acosta, & Vargas-Sánchez

[xvi] - Berezan, Millar & Raab

[xvii] - Ketschau

[xviii] - Baicu, Oehler-Sincai, State & Popescu

[xix] - Wang, Hu & Zhang

[xx] - Tsai, Hsu, Chen, Lin & Chen

[xxi] - Yılmaz & Yılmaz

[xxii] - Gonzalez-Rodriguez, Martin-Samper, Koseoglu & Okumus

[xxiii] - Abaeian et al.

[xxiv] - Alrousan, Bader & Abuamoud

[xxv] - Dewi, Mataram & Siwantara

[xxvi] - Cherapanukorn & Focken

[xxvii] - Rhou & Singal

[xxviii] - Font & Lynes

[xxix] - Suárez-Serrano

[xxx] - Kucukusta, Mak & Chan

[xxxi] - Chen et al.

[xxxii] - liu et al.

[xxxiii] - Mohammed & Rashid

[xxxiv] - Martínez & Nishiyama

[xxxv] - Chan, Hon, Chan & Okumus

[xxxvi] - Cech, Jindrichovska & Neubauer

[xxxvii] - Henderson

[xxxviii] - Akbari., Nazarian, Foroudi, Seyyed Amiri & Ezatabadipoor

[xxxix] - Wiastuti

[xl] - Okumus, Köseoglu, Chan, Hon & Avci

[xli] - AlSuwaidi, Eid & Agag

[xlii] - Zhao & Zhou

[xliii] - Bavik

[xliv] - Bu et al.

[xlv] - Bibi, Khan, Hayat, Panniello, Alam & Farid

[xlvi] - Nord

[xlvii] - Font, Walmsley, Cogotti, McCombes & Häusler

[xlviii] - Mohamed Sadom, Quoquab, Mohammad & Hussin

[xlix] - Jiang & Kim

[l] - Xiao, Yoonjoung & Lee

[li] - Verma, Chandra & Kumar

[lii] - Hui-Wen Chuah, Sujanto, Sulistiawan & Cheng-Xi Aw

[liii] - Liu, Wong, Shi, Chu & Brock

احمدآبادی، مهدی (1399). ارزیابی ردپای آب در صنعت هتلداری ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی تهران.
استراس، انسلم و کربین، جولیت (1397). مبانی پژوهش کیفی: فنون و مراحل تولید نظریه زمینه‌ای (ترجمه ابراهیم افشار، چاپ اول)، تهران: نشر نی.
جعفری، پانیذ (1399). بررسی نقش شک و تردید مسئولیت اجتماعی شرکت بر قصد خرید از طریق نقش هویت یابی و اعتماد (مورد مطالعه: هتلهای 4 و 5 ستاره ایران)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
حدادی، محمد (1397). بررسی رابطه مسئولیت اجتماعی بر اعتماد مشتری با توجه به نقش میانجی اعتبار و بازاریابی کلامی (مورد مطالعه: هتل‌های استان گیلان)، پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی کوشیار.
حمیدیان، سعید (1400). بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی شرکت و رفتارهای سبز کارکنان بر عملکرد مالی شرکت با تاکید بر نقش واسطه‌ای رفاه کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان هتل‌ها در استان مازندران)، پایان نامه کارشناسی ارشد،  دانشگاه پیام نور استان مازندران.
خلیفه سلطانی، حشمت؛ سلطانی، علی؛ غلامی،  سروناز (1396). تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت‏ها بر وفاداری مشتری با توجه به نقش میانجی اعتماد، شناخت مشتری از شرکت و رضایت (مورد مطالعه: هتل‌های شهر کرمانشاه)، نشریه تحقیقات نوین مدیریت خاتم، دوره 1، شماره 3، صص 92-110.
سیادتان، محمد (1397). بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی شرکت بر رضایت مشتری در صنعت هتلداری؛ نقش میانجی تصویر برند (مورد مطالعه هتل‌های 5 ستاره شیراز)، پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علم و هنر یزد، دانشکده علوم انسانی.
شافعی، رضا و احمدی، کیومرث (1392). مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانی - مفاهیم، نظریه‏ها، الگوها و کاربردها (چاپ اول). انتشارات سمت.
رنجبر متعلق، فرانک (1391). تعیین سطح تعهد محیطی در تاسیسات اقامتی تهران /مورد مطالعه هتل‌های 1-5  ستاره، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی تهران.
صلواتی،  عادل؛ رستمی نوروزآباد، مجتبی؛ رحمانی نوروز آباد، سامان (1392). اخلاق حرفه‌ای و مسئولیت پذیری اجتماعی در صنعت هتل داری، مطالعات مدیریت گردشگری، سال 8، شماره 21، صص 107-143.
ضیائی، محمود، رنجبر متعلق، فرانک (1392). سطح تعهد محیطی در هتل‌های شهر تهران، مطالعات مدیریت گردشگری، سال هشتم، شماره 21، صص 59-88.
عظیمی یانچشمه، محمد (1399). بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان بر رضایت و قصد ترک کارکنان با نقش میانجی هویت‌یابی مبتنی بر برند کارفرما و کشش شخصیت برند کارفرما (مورد مطالعه: صنعت هتلداری ایران)، پایان نامه کارشناسی ارشد،  دانشگاه خوارزمی.
فقیهی، ابوالحسن، علیزاده، محسن (1384). روایی در تحقیق کیفی، فرهنگ مدیریت، دوره 2، شماره 9، صص 5-19.
فندرسکی نژاد، عابد (1398). بررسی رابطه مسئولیت اجتماعی و عملکرد مالی هتل‌ها با توجه به نقش تعدیلی استراتژی‌های بازاریابی (مطالعه موردی : هتل‌های شهر گرگان)، پایان نامه کارشناسی ارشد، موسسه آموزش عالی حکیم جرجانی گرگان.
مشتاقی یزدی‌نژاد، مرضیه (1393). تاثیر متغیر میانجی مسئولیت اجتماعی سازمان در رابطه بین جهت‌گیری بازار و عملکرد سازمانی؛ (نمونه موردی: بررسی هتل‌های شهر مشهد)، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
منادی، هدی (1393).  زمینه‌یابی توسعه هتل‌های سبز از دیدگاه گردشگران ایرانی، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبائی تهران.
نادری مقدم، آشور (1399). اثر مسئولیت پذیری اجتماعی بر هم آفرینی ارزش مشتری با نقش میانجی رفتار شهروندی سازمانی مشتری محور و عملکرد بهبود خدمات و نقش تعدیل گر رفتارهای توانمندسازی مشتری (مورد مطالعه: اقامتگاه‏های بوم‏گردی و پذیرایی اورامانات)، پایان‏نامه کارشناسی ارشد،  دانشگاه پیام نور استان البرز.
هاشم پور، مریم (1400). تأثیر مسئولیت اجتماعی بر عملکرد در صنایع هتل‌داری با تأکید بر نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و پیامدهای محیطی (مطالعه موردی: هتل‌های4 و 5 ستاره شهر شیراز)، پایان نامه کارشناسی ارشد،  دانشگاه پیام نور استان هرمزگان.
یزدان شناس، مهدی (1400). تأثیر مسئولیت اجتماعی سازمان بر هویت یابی و عجین شدگی کارکنان هتل ها، نقش تعدیل کننده حمایت سازمانی، مطالعات مدیریت گردشگری، سال 16، شماره 54، صص 13-39.
Abaeian, V., Khong, K. W., Kyid Yeoh, K., & McCabe, S. (2019). Motivations of undertaking CSR initiatives by independent hotels: a holistic approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(6), 2468–2487. https://doi.org/10.1108/IJCHM-03-2018-0193
Abaeian, V., Yeoh, K. K., & Khong, K. W. (2014). The Antecedents of Adopting Corporate Social Responsibility in the Malaysian Hotel Sector : A Conceptual Model. Proceedings Book of ICETSR, 1997, 440–449.
Abram, M., & Jarzabek, J. (2016). Corporate social responsibility in hotel industry. Ecocycles, 2(2). https://doi.org/10.19040/ecocycles.v2i2.51
Akbari, M., Nazarian, A., Foroudi, P., Seyyed Amiri, N., & Ezatabadipoor, E. (2021). How corporate social responsibility contributes to strengthening brand loyalty, hotel positioning and intention to revisit? Current Issues in Tourism, 24(13), 1897–1917. https://doi.org/10.1080/13683500.2020.1800601
Alrousan, R. M., Bader, M. A., & Abuamoud, I. (2015). Stakeholders approach in influencing corporate social responsibility: A case study at two hotels in Jordan. International Journal of Tourism Policy, 6(1), 17–28. https://doi.org/10.1504/IJTP.2015.075135
AlSuwaidi, M., Eid, R., & Agag, G. (2021). Understanding the link between CSR and employee green behaviour. Journal of Hospitality and Tourism Management, 46, 50–61. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2020.11.008
Appiah, J. K. (2019). Community-based corporate social responsibility activities and employee job satisfaction in the U.S. hotel industry: An explanatory study. Journal of Hospitality and Tourism Management, 38, 140–148. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2019.01.002
Babajee, R. B., Seetanah, B., Nunkoo, R., & Gopy-Ramdhany, N. (2022). Corporate social responsibility and hotel financial performance. Journal of Hospitality Marketing and Management, 31(2), 226–246. https://doi.org/10.1080/19368623.2021.1937433
Baicu, C. G., Oehler-Sincai, I. M., State, O., & Popescu, D. (2019). Bioeconomy and social responsibility in the sustainable hotel industry. Amfiteatru Economic, 21(52), 485–499. https://doi.org/10.24818/EA/2019/52/639
Bavik, A. (2019). Corporate social responsibility and service-oriented citizenship behavior: A test of dual explanatory paths. International Journal of Hospitality Management, 80, 173–182. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2018.11.014
Berezan, O., Millar, M., & Raab, C. (2014). Sustainable Hotel Practices and Guest Satisfaction Levels. International Journal of Hospitality and Tourism Administration, 15(1), 1–18. https://doi.org/10.1080/15256480.2014.872884
Bibi, S., Khan, A., Hayat, H., Panniello, U., Alam, M., & Farid, T. (2022). Do hotel employees really care for corporate social responsibility (CSR): a happiness approach to employee innovativeness. Current Issues in Tourism, 25(4), 541–558. https://doi.org/10.1080/13683500.2021.1889482
Bilan, S. M. (2019). Understanding Neoliberalism Regimes and the Operations of Global Corporations. In Neoliberalism in the Tourism and Hospitality Sector (pp. 158–173). https://doi.org/10.4018/978-1-5225-6983-1.ch009
Boğan, E., Dedeoğlu, B. B., & Balikçioğlu Dedeoğlu, S. (2021). The effect of residents’ perception of hotel social responsibility on overall attitude toward tourism. Tourism Review, 76(5), 1104–1122. https://doi.org/10.1108/TR-08-2019-0353
Bohdanowicz, P., & Zientara, P. (2009). Hotel Companies’ Contribution to Improving the Quality of Life of Local Communities and the Well-Being of Their Employees. Tourism and Hospitality Research, 9(2), 147–158. https://doi.org/10.1057/thr.2008.46
Borbon, N. M. D. (2020). Evaluation on corporate social responsibility issues in the view of hotel business in CALABARZON region, Philippines. International Journal of Research Studies in Education, 9(5). https://doi.org/10.5861/ijrse.2020.5818
Bu, X., Cherian, J., Han, H., Comite, U., Hernández-Perlines, F., & Ariza-Montes, A. (2022). Proposing Employee Level CSR as an Enabler for Economic Performance: The Role of Work Engagement and Quality of Work-Life. Sustainability (Switzerland), 14(3). https://doi.org/10.3390/su14031354
Calveras, A. (2015). Corporate Social Responsibility Strategy in the Hotel Industry: Evidence from the Balearic Islands. International Journal of Tourism Research, 17(4), 399–408. https://doi.org/10.1002/jtr.2007
Camilleri, M. (2014). Advancing the Sustainable Tourism Agenda Through Strategic CSR Perspectives. In Tourism Planning and Development (Vol. 11, Issue 1, pp. 42–56). https://doi.org/10.1080/21568316.2013.839470
Cech, P., Jindrichovska, I., & Neubauer, J. (2018). Corporate social responsibility in hotel industry: Empirical analysis of transitional market. International Journal of Economics and Business Administration, 6(1), 61–89. https://doi.org/10.35808/ijeba/152
Chan, E. S. W., Hon, A. H. Y., Chan, W., & Okumus, F. (2014). What drives employees’ intentions to implement green practices in hotels? The role of knowledge, awareness, concern and ecological behaviour. International Journal of Hospitality Management. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2014.03.001
Chen, C. C., Khan, A., Hongsuchon, T., Ruangkanjanases, A., Chen, Y. T., Sivarak, O., & Chen, S. C. (2021). The role of corporate social responsibility and corporate image in times of crisis: The mediating role of customer trust. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(16). https://doi.org/10.3390/ijerph18168275
Cherapanukorn, V., & Focken, K. (2014). Corporate social responsibility (CSR) and sustainability in asian luxury hotels: Policies, practices and standards. Asian Social Science, 10(8), 198–209. https://doi.org/10.5539/ass.v10n8p198
Dewi, N. I. K., Mataram, I. G. A. B., & Siwantara, I. W. (2017). Validating a framework of the integration of Corporate Social Responsibility and Culture: The Case of Hotel Industry. International Journal of Business and Economic Affairs, 2(1). https://doi.org/10.24088/ijbea-2017-21005
Erwin, E. J., Brotherson, M. J., & Summers, J. A. (2011). Understanding Qualitative Metasynthesis: Issues and Opportunities in Early Childhood Intervention Research. Journal of Early Intervention, 33(3), 186–200. https://doi.org/10.1177/1053815111425493
Farmaki, A. (2019). Corporate social responsibility in hotels: a stakeholder approach. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 31(6), 2297–2320. https://doi.org/10.1108/IJCHM-03-2018-0199
Font, X., & Lynes, J. (2018). Corporate social responsibility in tourism and hospitality. In Journal of Sustainable Tourism (Vol. 26, Issue 7, pp. 1027–1042). https://doi.org/10.1080/09669582.2018.1488856
Font, X., Walmsley, A., Cogotti, S., McCombes, L., & Häusler, N. (2012). Corporate social responsibility: The disclosure-performance gap. Tourism Management, 33(6), 1544–1553. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2012.02.012
Ghaderi, Z., Mirzapour, M., Henderson, J. C., & Richardson, S. (2019). Corporate social responsibility and hotel performance: A view from Tehran, Iran. Tourism Management Perspectives. https://doi.org/10.1016/j.tmp.2018.10.007
Goldstein, K., & Primlani, R. V. (2012). Current trends and opportunities in hotel sustainability. HVS Sustainability Services, February, 9. http://www.hvs.com/article/5655/current-trends-and-opportunities-in-hotel-sustainability/
Gonzalez-Rodriguez, M. R., Martin-Samper, R. C., Koseoglu, M. A., Okumus, F., González-Rodríguez, M. R., Martín-Samper, R. C., Köseoglu, M. A., & Okumus, F. (2019). Hotels’ corporate social responsibility practices, organizational culture, firm reputation, and performance. JOURNAL OF SUSTAINABLE TOURISM, 27(3), 398–419. https://doi.org/10.1080/09669582.2019.1585441 WE  - Social Science Citation Index (SSCI)
Guix, M., & Font, X. (2020). The Materiality Balanced Scorecard: A framework for stakeholder-led integration of sustainable hospitality management and reporting. International Journal of Hospitality Management, 91. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2020.102634
Gürlek, M., & Kılıç, İ. (2021). A true friend becomes apparent on a rainy day: corporate social responsibility practices of top hotels during the COVID-19 pandemic. Current Issues in Tourism, 24(7), 905–918. https://doi.org/10.1080/13683500.2021.1883557
Guzzo, R. F., Abbott, J., Madera, J. M., & Dawson, M. (2022). CSR influence on job pursuit intentions: Perspectives from the lodging industry. Journal of Hospitality and Tourism Management, 50, 214–222. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2022.02.012
Han, H., & Yoon, H. (2015). Customer retention in the eco-friendly hotel sector: examining the diverse processes of post-purchase decision-making. Journal of Sustainable Tourism. https://doi.org/10.1080/09669582.2015.1044535
Henderson, J. C. (2007). Corporate social responsibility and tourism: Hotel companies in Phuket, Thailand, after the Indian Ocean tsunami. International Journal of Hospitality Management, 26(1), 228–239. https://doi.org/10.1016/j.ijhm.2006.02.001
Holcomb, J. L., & Smith, S. (2017). Hotel general managers’ perceptions of CSR culture: A research note. Tourism and Hospitality Research, 17(4), 434–449. https://doi.org/10.1177/1467358415619669
Holcomb, J. L., Upchurch, R. S., & Okumus, F. (2007). Corporate social responsibility: What are top hotel companies reporting? International Journal of Contemporary Hospitality Management, 19(6), 461–475. https://doi.org/10.1108/09596110710775129
Hsiao, T. Y., & Chuang, C. M. (2015). Creating Shared Value Through Implementing Green Practices for Star Hotels. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 21(6), 678–696. https://doi.org/10.1080/10941665.2015.1068194
Hu, B., Liu, J., & Qu, H. (2019). The employee-focused outcomes of CSR participation: The mediating role of psychological needs satisfaction. Journal of Hospitality and Tourism Management. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2019.10.012
Hui-Wen Chuah, S., Sujanto, R. Y., Sulistiawan, J., & Cheng-Xi Aw, E. (2022). What is holding customers back? Assessing the moderating roles of personal and social norms on CSR’S routes to Airbnb repurchase intention in the COVID-19 era. Journal of Hospitality and Tourism Management, 50, 67–82. https://doi.org/10.1016/j.jhtm.2021.12.007
Ibarnia, E., Garay, L., & Guevara, A. (2020). Corporate social responsibility (CSR) in the travel supply chain: A literature review. In Sustainability (Switzerland) (Vol. 12, Issue 23, pp. 1–21).
https://doi.org/10.3390/su122310125
Jalilvand, M. R., Nasrolahi Vosta, L., Kazemi Mahyari, H., & Khazaei Pool, J. (2017). Social responsibility influence on customer trust in hotels: mediating effects of reputation and word-of-mouth. Tourism Review, 72(1), 1–14. https://doi.org/10.1108/TR-09-2016-0037
Jiang, Y., & Kim, Y. (2015). Developing multi-dimensional green value extending social exchange theory to explore customers’ purchase intention in green hotels-evidence from Korea. International Journal of Contemporary Hospitality Management. https://doi.org/10.1108/IJCHM-08-2013-0383
Jiddi, F. E., & Ibenrissoul, A. (2020). Mapping 20 Years of Literature on CSR in Tourism Industry: A Bibliometric Analysis. American Journal of Industrial and Business Management. https://doi.org/10.4236/ajibm.2020.1011109
Kapiki, S. (2012). Implementing sustainable practices in greek eco-friendly hotels. Journal of Environmental Protection and Ecology.
Ketschau, T. J. (2017). A conc